تفسیر و معنی غزل شماره 436 حافظ –آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
گردون ورق هستی ما درننوشتی
هر چند که هجران ثمر وصل برآرد
دهقان جهان کاش که این تخم نکشتی
آمرزش نقد است کسی را که در این جا
یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی
در مصطبه عشق تنعم نتوان کرد
چون بالش زر نیست بسازیم به خشتی
مفروش به باغ ارم و نخوت شداد
یک شیشه می و نوش لبی و لب کشتی
تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا
حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی
آلودگی خرقه خرابی جهان است
کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی
از دست چرا هشت سر زلف تو حافظ
تقدیر چنین بود چه کردی که نهشتی
تفسیر و معنی غزل شماره 436 حافظ
از دوری و هجران به شدت بی تابی، ولی از آنجا که ثمره ی هجر وصل است باید سختی ها را تحمل کنی. فکر می کنی اگر او بیاید تقدیر تو را به شیوه ای دیگر رقم خواهد زد ولی اینچنین نیست. بیهوده خود را اسیر غم دنیا نکن. اگر امید خود را از دست ندهی و همچنان به سعی و کوشش ادامه دهی، تقدیر تو، کامیابی است.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- سرنوشت شما در گرو انجام این نیت نمی باشد زیرا آینده ای بهتر در انتظار شما می باشد. پس بسیار بجاست که از این کار صرف نظر کنید. او متعلق به دیگری است پس دیگر به او نیندیشید. بنابراین به صلاح شما می باشد که راه خود را در پیش گیرید و آلت دست او نباشید.
- اگر مانند شدّاد، غرور و تکبر نداشته باشید، به شما مژده می دهم به زودی امکانات بسیار بهتری در انتظار شماست و تا دو ماه دیگر از چنان حالتی برخوردار می شوید که تصورش را هم نمی کنید. پس بسیار بجاست که با شخصی با تجربه و استاد در این زمینه مشورت کند. همچنین با پدر و مادر خود نیز صلاح و مشورت کنید.
- عجله کار شیطان است. با آرامش و ثبات رای راه خود را انتخاب کن و از هیچ چیز واهمه نداشته باش. به یکی از مشاهد متبرکه برو و دعا کن.
- اگر ارزش خود را بدانید، از چنان زندگی برخوردار خواهید بود که همه افسوس و حسرت می خورند و انگشت حیرت به دندان می گزند و از شما کمک خواهند گرفت.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 436 حافظ
تفسیر بیت یکم: اگر آن کسی که موی رسته بر چهره او و همچنین نامه‌اش مشکین و معطر است برای ما نامه‌ای می‌نوشت، دست روزگار برگ دفتر وجود و هستی ما را در هم نمی‌پیچید.
تفسیر بیت دوم: اگرچه نهال دوری و فراق، سرانجام میوه وصال و دیدار بار می‌آورد، ای کاش باغبان روزگار، تخم آن را در مزرعه دنیا نمی‌کاشت.
تفسیر بیت سوم: کسی که در این دنیا معشوقی مانند حور بهشتی و خانه‌ای به آراستگی بهشت دارد، در همین دنیا آمرزیده شده است.
تفسیر بیت چهارم: در سکوی میخانه محبت، نمی‌توان با ناز و نعمت و آسودگی خیال تکیه زد. اگر بالش طلادوزی شده برای زیر سر نباشد، به خشت گِلی می‌سازیم.
تفسیر بیت پنجم: یک شیشه شراب، زیباروی شیرین‌لب و کنار کشتزاری را با باغ ارم که تکبر و فخرفروشی شداد را به همراه دارد مبادله مکن. باغ ارم نام بوستانی شگفت و زیبا بوده که شداد فرزند عاد بنا کرد و محل آن را عربستان جنوبی می‌دانند.
تفسیر بیت ششم: ای دل آگاه، تا چه وقت غم این دنیای پست را می‌خوری؟! مایه تأسف است که یک نیک‌خصال، عاشق و شیفته یک بدسرشت بشود.
تفسیر بیت هفتم: آلودگی دامن صاحبان خرقه و شریعت سبب خرابی دنیا و مردم دنیا می‌شود. کجاست آن سالک راه حقیقت و صاحبدلی که پاک‌سرشت باشد؟
تفسیر بیت هشتم: چرا حافظ سر گیسوی تو را از دست داد؟ زیرا مشیت الهی بر این قرار گرفته بود که آن را از دست بدهد، او برای اینکه از دست ندهد چه می‌توانست بکند؟
