تفسیر و معنی غزل شماره 259 حافظ – منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز
نیازمند بلا گو رخ از غبار مشوی
که کیمیای مراد است خاک کوی نیاز
ز مشکلات طریقت عنان متاب ای دل
که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز
طهارت ار نه به خون جگر کند عاشق
به قول مفتی عشقش درست نیست نماز
در این مقام مجازی به جز پیاله مگیر
در این سراچه بازیچه غیر عشق مباز
به نیم بوسه دعایی بخر ز اهل دلی
که کید دشمنت از جان و جسم دارد باز
فکند زمزمه عشق در حجاز و عراق
نوای بانگ غزلهای حافظ از شیراز
تفسیر و معنی غزل شماره 259 حافظ
خداوند نعمات بسیاری در اختیارت قرار داده که باید شکرگزار او باشی و هرگز او را فراموش نکنی و بدان که همیشه حوادث بد و ناگوار و خطراتی در کمین انسان است که جز خدا کسی قادر به حفاظت انسان در مقابل آنها نیست. پس از مشکلات نترس و از راه خدا بازنگرد و با عشق و محبت زندگی کن.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های اول، دوم و ششم می فرماید: عجبا این من هستم که چشم به جمال یار روشن کردم. ای برآورنده نیاز، چقدر از تو سپاسگزارم که نعمت دیدار دوست را قسمت من کردی. به نیازمند رنج عشق بگو که چهره از غبار کوی دوست پاک نکند که اکسیر رسیدن به سر منزل مقصود، گرد کوی نیاز و خاکساری در راه معشوق است. دلا از دشواری های سلوک و راه و طریق آن روی نگردان زیرا که رهرو کامل از ناهمواری های راه، نگران و مشوش نمی شود. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- هدف شما بسیار خوب و پسندیده می باشد اما نیاز به سرعت عمل، دقت و تلاش بیشتر دارد چون باید مقدمات آن را فراهم کنید تا موفق شوید. پس به این فاکتورها جای نگرانی و تردید نباید وجود داشته باشد.
- به خداوند توکل کنید و آستین ها را بالا بزنید و اقدام کنید. از هیچ چیز هراس نداشته باشید زیرا این فال شگون بسیار دارد. از سخنان حسود و بد اندیش ناراحت نشوید چون آنها رشک می برند.
- به پدر و مادر توجه خاص داشته باشید. یکی از اقوام به کمک خانواده شما سخت نیازمند است. او را یاری کنید. اگر زندانی داری و می خواهید فوراً خلاص شود و یا گرفتاری دارید که می خواهید مشکل آن آسان شود، در ۷ شب متوالی سوره مبارکه حج آیه ۵ تا ۱۶ و سوره فصلت آیه ۳۹ تا ۵۰ را با معنی و حضور قلب بخوانید که گشایش حاصل شود.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 259 حافظ
تفسیر بیت یکم: این منم که چشمم بر روی دوست باز شده است، ای پروردگار سامان‌دهنده امور و نوازنده بندگان، چگونه شکر و سپاس تو را به‌جای آورم؟
تفسیر بیت دوم: به عاشق بلاکش بگو که گرد و خاک چهره خود را نزداید، زیرا که خاک گدایی در کوی معشوق مانند اکسیری است که مس را طلا کرده و سبب برآمدن حاجت می‌شود.
تفسیر بیت سوم: ای دل من، از سختی و مشقات سلوک، رو و راه خود را بر مگردان، زیرا سالک واقعی از پستی و بلندی راه نمی‌هراسد.
تفسیر بیت چهارم: اگر عاشق با خون دل وضو نگیرد، طبق گفته فتوادهنده عشق، نماز او صحیح نیست.
تفسیر بیت پنجم: در جایگاه عاریه دنیا، غیر از باده‌نوشی به کار دیگری مپرداز و در این خانه کوچک لهو و لعب، به‌جز عشقبازی کاری مکن.
تفسیر بیت ششم: با بوسه‌ای مختصر که به اهل دل و شیفتگان خود می‌دهی، دعای خیر آنها را خریدار شو تا دعایشان، جسم و جان تو را از مکر دشمن دور سازد.
تفسیر بیت هفتم: بازتاب آهنگ غزلهای حافظ که در شیراز بر سر زبان‌هاست؛ جهان را پر کرده تا جایی که در اهالی حجاز و عراق نیز شور عشق افکنده است.
