تفسیر و معنی غزل شماره 105 حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
ور نه اندیشه این کار فراموشش باد
آن که یک جرعه می از دست تواند دادن
دست با شاهد مقصود در آغوشش باد
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد
شاه ترکان سخن مدعیان می‌شنود
شرمی از مظلمه خون سیاووشش باد
گر چه از کبر سخن با من درویش نگفت
جان فدای شکرین پسته خاموشش باد
چشمم از آینه داران خط و خالش گشت
لبم از بوسه ربایان بر و دوشش باد
نرگس مست نوازش کن مردم دارش
خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد
به غلامی تو مشهور جهان شد حافظ
حلقه بندگی زلف تو در گوشش باد
تفسیر و معنی غزل شماره 105 حافظ
رعایت اعتدال در هر کار شرط اصلی موفقیت و پیروزی است. پس از افراط و تفریط در هر کاری بپرهیز. اگر می خواهی شاهد مقصود را در آغوش بکشی، بلندنظری و سخاوت را فراموش نکن. از خطای دیگران بگذر و اگر از دستت کاری برای دیگران ساخته است انجام بده تا عزیز و بلند مرتبه شوی.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های ششم تا هشتم می فرماید: چون جمال یار همواره در نظرم مجسم است، پنداری چشم من، آینه دار سبزه رخسار و خال هندوی اوست. امید است که لبم نیز سعادت بوسه روبودن از سینه و شانه وی را پیدا کند. اگر چشم خمار و مردم خوی مهربانش، خون عاشقان را در پیاله بنوشد، بر او گوارا باد. حافظ بر اثر بندگی تو مشهور جهان شده است. بنابراین به نشانه غلامی و زر خرید بودن از گیسوی محبوبم حلقه غلامی در گوش حافظ باشد. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- این نیت بر شما مبارک باد که اجرای آن حتمی است. فقط باید مقداری صبر و حوصله داشته باشید و توکل خود را بر خدا کنید. به یکی از مشاهد متبرکه رفته، نذر خود را ادا کنید که جای هیچ گونه نگرانی نمی باشد.
- زندگی به زودی به روی شما لبخند خواهد زد و درهای امید و امیدواری به روی شما باز می شود. ستاره اقبال شما در برج سعد می باشد. ملاقات مهمی در پیش دارید. خرید و فروش عالی است. تغییر شغل و مکان حتمی است. ازدواج عملی می شود. طلاق حتمی است. بیمار شفا می یابد. چهار فرزند در طالع دارید و مسافرتی هم در پیش است. مبارک باد.
- ویژگیهای شما عبارتند از: بانمک، رک گو، نترس، پرحرف، شوخ و بامزه، سیاستمدار، عاقل و دانا، جذاب و دلربا، شیرین، خوش بین، با وجدان، جوان نما، مغرور، بدپیله، قدرشناس، نظر بلند، پرصدا، سخاوتمند، کم دقت، بد دهن، همه را راضی می کند، مهربان و ولخرج.
- کلارک می گوید: “تنها راه کشف محدودیت های ممکن، رفتن به آن سوی آنها یعنی ناممکن است.” پس نترس، گام بردار. پیروزی با شماست.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 105 حافظ
تفسیر بیت یکم: اگر صوفی باده را به قدری بخورد که مست نشود ، آن باده برایش چون عسا و شکر ، شیرین و گوارا باشد ولی اگر به حدی بخورد که مست و سرخوش گردد بهتر است که فکر باده نوشی را فراموش کند .
منظور بیت : اگر درویش سالک شراب عشق را به اندازه تاب و توان خود بنوشد . گوارای وی باد و اگر حدِ خویشتن نشناسد ، اندیشۀ سیر و سلوک در طریق معرفت از خاطرش دور باد ( شرح دکتر خطیب رهبر )
تفسیر بیت دوم: آن کسی که قدرت این را دارد که به مستحق مِی احسان کند یعنی کسی که احسانِ خود را از مردم دریغ نمی دارد . با آن دستی که احسان کرده با مقصود و محبوب خود هم آغوش گردد . [ جمله دعایی است ]
منظور بیت : کسی که یک جرعه باده کمتر تواند نوشید و اندازه نگاه تواند داشت . باشد که دست در گردنِ شاهدِ مقصود آورد و از وصالِ محبوب کامیاب گردد ( شرح دکتر خطیب رهبر ) .
تفسیر بیت سوم: پیرِ روشندل ما به فراست دریافت و به مریدی که پنداشته بود خطایی بر خامۀ آفرینش رفته است فرمود : خطا و اشتباهی از قلمِ صُنع در کارگاه هستی صادر نشده است . آفرین بر دیدۀ پاک بین مرشد باد که خطای مرید را دریافت ولی بر روی او نیاورد ( شرح دکتر خطیب رهبر ) .
تفسیر بیت چهارم: اشاره به داستان سیاوش در شاهنامه است و می فرماید : شاه ترکان ( افراسیاب ) به گفتار سخن چینان که ادعای دوستی با وی دارند گوش فرا می دهد و کشتن سیاوش را مباح و روا می شمارد . از ستمی که بر سیاوش رفته باید حیا کند . [ شاه ترکان =- مقصود افراسیاب است / مظلمه = ستمی که بر کسی وارد شود ، دادخواهی ]
تفسیر بیت پنجم: اگر چه جانان از تکبری که دارد با منِ درویش هیچ حرفی نزد ، با وجود این جان ، فدای پستۀ خاموشش شود یعنی حرف نزدن و سخن نگفتنش با من از روی عدمِ التفات است . با این حال جانم فدای دهانِ خاموشِ چون پستۀ شیرینش گردد .
تفسیر بیت ششم: دیدۀ من آینه دار عذار و خال هندوی اوست یعنی جانان هیچ وقت از برابر دیدگانم دور نمی شود . امید است که لبم نیز از بوسه ربایان سینه و شانه اش باشد .
تفسیر بیت هفتم: چشم مستِ نوازش کُن و مردم خویِ آن جانان که عشاق را نوازش می کند و رعایت حالشان را می نماید ، اگر خونِ عاشق را به قدح بخورد نوشش باد یعنی برایش شکر و عسل گردد و خلاصه حلالش باشد . چونکه عشاق را رعایت می کند پس خونشان نوشِ جان و گوارای وجودش باشد .
تفسیر بیت هشتم: حافظ چون غلامی تو را قبول کرده مشهورِ جهان گشته است . پس آرزو دارم که حلقۀ غلامی زلفِ تو در گوش او باشد یعنی همیشه مطیع و فرمانبردار تو باشد .
