تفسیر و معنی غزل شماره 365 حافظ – عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم
عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم
روی و ریای خلق به یک سو نهاده‌ایم
طاق و رواق مدرسه و قال و قیل علم
در راه جام و ساقی مه رو نهاده‌ایم
هم جان بدان دو نرگس جادو سپرده‌ایم
هم دل بدان دو سنبل هندو نهاده‌ایم
عمری گذشت تا به امید اشارتی
چشمی بدان دو گوشه ابرو نهاده‌ایم
ما ملک عافیت نه به لشکر گرفته‌ایم
ما تخت سلطنت نه به بازو نهاده‌ایم
تا سحر چشم یار چه بازی کند که باز
بنیاد بر کرشمه جادو نهاده‌ایم
بی زلف سرکشش سر سودایی از ملال
همچون بنفشه بر سر زانو نهاده‌ایم
در گوشه امید چو نظارگان ماه
چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده‌ایم
گفتی که حافظا دل سرگشته‌ات کجاست
در حلقه‌های آن خم گیسو نهاده‌ایم
تفسیر و معنی غزل شماره 365 حافظ
نیتی در دل داری و برای رسیدن به آن خود را منزوی و تنها کرده ای. هرچه که داشته ای در راه حصول این نیت خالصانه بکار گرفته ای اما تاکنون نتیجه ای نگرفته ای و این باعث شده دیگران تلاش تو را بیهوده تصور کنند. مهم این است که تو تمام تلاش خود را می کنی و همان طور که می دانی جوینده یابنده است.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- به کاری یا چیزی دلبستگی شدید پیدا کرده اید. بطوری که از نام و ننگ نیز هراس ندارید و تمام تلاش و توان خود را صرف رسیدن به آن نموده اید. دیگران را نیز وادار می کنید که دنباله رو شما باشند، در حالی که شما مقدمات کامل اجرای این نیت را فراهم نساخته اید. پس اگر می خواهید موفق شوید، دقت، سرعت عمل و پشتکار را از یاد نبرید که رقیبان سخت در کمین هستند.
- راز دل را به غیر از پدر و مادر و افراد با تجربه، با دیگران در میان نگذارید. در خانواده شخصی به شما زیاد عشق می روزد و او شما را خیلی دوست دارد ولی شما با سخنان نابجای خود موجب رنجش او می شوید. شما را از این کار بر حذر میدارم چون وی مستجاب الدعوه می باشد و اگر آهی بکشد، زندگی شما فنا می شود.
- این نیت حتماً عملی می گردد ولی زمان می برد. پس جای هیچ گونه تردیدی در نیت نیست. اگر می خواهید در اجرایش سرعت عمل بوجود آید، به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا نموده و نذر خود را ادا کنید.
- کسانی که همه عمر به دنبال دنیا دویده اند اما به آن نرسیده اند. چگونه امید دست یابی به آخرتی با عافیتی را دارند که یک روز هم برای آن زحمت نکشیده اند. زیرا نابرده رنج، گنج میسر نمی شود!
- رنگ سبز کمرنگ یا صورتی را برایتان پیشنهاد می کنم که ملاحت و ظرافت شما را بیشتر می سازد. از جهت دیگر حس کنجکاوی، ذوق هنری و استعداد دلربایی را در شما زنده می کند.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 365 حافظ
تفسیر بیت یکم: مدت زمان بسیاری گذشت که صورت خود را از سر عشق و ارادت پیش خاک پای تو بر زمین ساییده‌ایم و خودنمایی و ریاکاری در برابر مردم را کنار گذاشته‌ایم.
تفسیر بیت دوم: سقف و ایوان مدرسه و بحث و جدل دانش را فدای پیاله شراب و ساقی زیبارو کرده‌ایم.
تفسیر بیت سوم: جان خویش را به آن دو چشم خمارآلود جادوگر داده‌ایم و دل خود را به آن دو گیسوی سیاه بخشیده‌ایم.
تفسیر بیت چهارم: روزگار زیادی سپری شد و ما همچنان منتظریم که گوشه ابروی یار به ما التفات کند.
تفسیر بیت پنجم: ما کشور آسودگی و ایمنی را با زور لشکر نگرفته‌ایم و اورنگ پادشاهی را با زور بازو مستقر نکرده‌ایم. یعنی هرچه داریم از آزادگی و جوانمردی خویش داریم و نه قدرت و ثروت.
تفسیر بیت ششم: برای اینکه ببینیم چشم افسونگر محبوب چه نقشی بازی می‌کند، پایه کار خود را بر غمزه چشمان جادوگر او قرار داده‌ایم.
تفسیر بیت هفتم: در اثر محرومیت از ناز و کرشمه گیسوی بلند و دراز او، سر شوریده خود را از شدت اندوه مانند بنفشه بر سر زانوی غم گذاشته‌ایم.
تفسیر بیت هشتم: در کنج تنهایی امیدوارانه، مانند آن‌ها که به ماه می‌نگرند، دیده خواستار خود را به دیدار خم ابروی یار واداشته‌ایم.
تفسیر بیت نهم: پرسیدی که ای حافظ، قلب حیران و سرگردانت کجا رفته است؟ آن را در لابلای چین و شکن زلف محبوب جا گذاشته‌ایم.
