تفسیر و معنی غزل شماره 193 حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند
جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند
وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند
مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند
گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند
زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند
گر شوند آگه از اندیشه ما مغبچگان
بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند
تفسیر و معنی غزل شماره 193 حافظ
انسانی هستی که ظاهر و باطنی یکسان داری و به همین علت در زندگی خود با مشکلات بسیاری روبرو شده ای، اما بدان که خدا به سبب قلب پاک و نیت خالصی که داری بهترین ها را در تقدیر تو نوشته. پس به او و کتاب مقدسش و ائمه معصومین توسل بجو تا از مشکلات و گزند دشمنان در امان باشی.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- همه شما را دوست دارند و از مصاحبت شما لذت می برند اما شما باید موقعیت خویش و خانواده اصیل خود را درک کنید و به پدر و مادر که سخت حواس آنها متوجه شماست توجه کافی مبذول دارید وگرنه موفقیت کمتری نصیب شما می شود
- این نیت حتماً عملی است و جای هیچ گونه نگرانی نمی باشد اما بهتر است سرعت عمل و دقت داشته باشید و ازعالمی ودانشمندی حتماً برای حل مسایل و اشکال های کار خود کمک بگیرید که راه موفقیت است
- ویژگی های شما عبارت اند از: اصیل، کمال گرا، درسخوان، آرام و محتاط، نکته سنج، محترم، دلپذیر، پرتوقع، نجیب، رفیق باز، منطقی، باهوش، احساساتی، صلح جو، قابل اعتماد، قوی، سالم، مدیر، روشنفکر، مذهبی، عاشق گردش و خرید، با اراده، وسواسی، گاه مردد، آماده کار و خدمت به دیگران، انعطاف پذیر و گاه سخت گیر.
- حضرت حافظ در بیت پنجم و هفتم می فرماید: ادعای عاشقی کردن و از یار گله نمودن، بعید می باشد و چه لاف و دروغ بزرگی است. چنین عشق ورزانی، شایستگی وصال ندارند و سزاوارند که همیشه گرفتار فراق و هجران باشند. خفاش کور و ناتوان قادر به وصال آفتاب نیست. چه در آینه خورشید جهان هستی دیده روان سرگشته آنند تا چه رسد به کوردلان. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- رنگ آبی کم رنگ، نیروی جسمانی شما را قوی می کند و بر زیرکی و متانت شما می افزاید و آرامشی را در شما بوجود خواهد آورد و برازندیتان می باشد. بدانید که تمام ترس هایتان را خودتان به وجود می آورید. به قول ویکتور هوگو: “ما با دشمن برخورد کردیم و آن دشمن خود ماییم.”
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 193 حافظ
تفسیر بیت یکم: بی‌خبران از عشق از نگاه خیره ما به چهره معشوق در حیرت و شگفتی هستند. من همین‌گونه هستم که نشان می‌دهم و اینکه آنها چه برداشتی دارند، برایم اهمیت ندارد.
تفسیر بیت دوم: با وجود اینکه صاحبان خرد و دانشمندان نقطه مرکزی پرگار هستی وجود هستند اما عشق بهتر می‌داند که عاقلان در بحث عشق ناتوان و درون دایره سرگشته هستند.
تفسیر بیت سوم: فقط چشم من محل جلوه چهره معشوق نیست بلکه ماه و خورشید نیز آینه‌دار جمال اویند و زیبایی او را به منعکس می‌کنند.
تفسیر بیت چهارم: خداوند پیمانی بست که ما همواره عاشق لب معشوقان شیرین‌دهن باشیم و از این رو ما بنده و غلام آنها هستیم و آنها سرور و مهتر ما هستند.
تفسیر بیت پنجم: در حالی‌که فقیر و ندار هستیم، در دل آرزوی شراب و رامشگر داریم. چه کنیم اگر لباس مندرس زهد را گرو نگیرند و در قبال آن به ما شراب ندهند؟
تفسیر بیت ششم: درجایی که صاحب نظران و فرزانگان غرق در تماشای آینه جمال معشوق هستند؛ خفاش کور که در شب بیرون می‌آید، نمی‌تواند خورشید را ببینید و این مثالی از کوردلان است که چشم بر زیبایی بستند و قادر به دیدن جمال معشوق نیستند.
تفسیر بیت هفتم: کسی که از عشق دم می‌زند، اگر از یار گلایه کند، معلوم است که دروغگوست و عاشق واقعی نیست. کسی که چنین عشق بورزد و شکوه کند، حق اوست که در دوری معشوق به سر ببرد.
تفسیر بیت هشتم: مگر اینکه چشمان سیاه تو این مهارت را به من بیاموزد وگرنه هرکسی نمی‌تواند در حالی که مست است، اسرار عشق را فاش نکند.
تفسیر بیت نهم: اگر باد رایحه خوشبوی تو را به تفرجگاه روح‌های پاک ببرد، عقل و جان هستی خودشان را در برابر آن فدا می‌کنند تا از بوی خوش تو بهره‌مند و شیدا شوند.
تفسیر بیت دهم: اگر زاهد ریاکار نتواند رند بودن و نظربازی حافظ را بفهمد، جای تعجب نیست و اصلاً چه عیبی دارد؟ اهریمن از کسانی که قرآن می‌خوانند، فرار می‌کند و زاهد هم از من فرار می‌کند.
تفسیر بیت یازدهم: اگر مغبچگان از حقیقت افکار ما زاهدان ریاکار آگاه شوند، اعتمادشان را به ما از دست می‌دهند و لباس کهنه صوفیانه را به امانت نمی‌گیرند که به جای آن شراب بدهند. مغبچگان پسران نوجوان زیبارویی هستند که در میخانه خدمت می‌کنند.
