تفسیر و معنی غزل شماره 461 حافظ – کتبت قصه شوقی و مدمعی باکی
کتبت قصه شوقی و مدمعی باکی
بیا که بی تو به جان آمدم ز غمناکی
بسا که گفته‌ام از شوق با دو دیده خود
ایا منازل سلمی فاین سلماک
عجیب واقعه‌ای و غریب حادثه‌ای
انا اصطبرت قتیلا و قاتلی شاکی
که را رسد که کند عیب دامن پاکت
که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی
ز خاک پای تو داد آب روی لاله و گل
چو کلک صنع رقم زد به آبی و خاکی
صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیز
و هات شمسه کرم مطیب زاکی
دع التکاسل تغنم فقد جری مثل
که زاد راهروان چستی است و چالاکی
اثر نماند ز من بی شمایلت آری
اری مآثر محیای من محیاک
ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند
که همچو صنع خدایی ورای ادراکی
تفسیر و معنی غزل شماره 461 حافظ
در انجام نیتی که در سر داری مهمترین شرط سخت کوشی و چالاکی است. اگر واقعا قصد انجام این خواسته را داری باید سستی و تنبلی را کنار بگذاری و تلاش خود را بیشتر کنی. هدف بزرگ سعی بیشتر و همت والاتری را می طلبد. پس از همین ابتدا راه خود را مشخص کن و وارد عمل شو.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های هفتم تا نهم می فرماید: سستی و اهمال را ترک کن. در کار خود چالاک باش و وقت را مغتنم بشمار زیرا مثلی مشهور است که سرمایه عاشقان در طریق عشق، چالاکی و زرنگی است.
- جدا از چهره نیکو، اندام زیبا و خوی نیک تو از من نشانی نماند. آثار نیک و نمایان زندگی خود را از پرتو رخسار تو می بینم و می شناسم.
- حافظ نمی تواند در وصف زیبایی تو سخن گوید زیرا کار خدا بالاتر از حد ادراک و شناخت می باشد. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- اگر به شما تهمتی زده اند، ناراحت نباشید. خداوند بر همه چیز قادر است و میداند که شما پاک و مبرا هستید و آنها به زودی به سزای عمل خود خواهند رسید.
- این نیت کاملاً موافق کار و حال شما بوده و برآورده می شود و جای نگرانی وجود ندارد. بهتر است به یکی از مشاهد متبرکه بروید. دعا و نذر خود را ادا کنید و سوره مبارکه نوح را با معنی و حضور قلب بخوانید که گشایش بسیار است. از مسافر خود نیز نگران نباشید. کار او به زودی انجام می پذیرد. مسافرت شما عملی می شود. بیمارتان شفا می یابد. خردید و فروش در این حالت به صلاح نمی باشد. تغییر شغل انجام می گیرد و در امور تحصیلی موفق می شوید.
- ویژگی های شما عبارت اند از: آزاد، متعادل، دوستدار صرفه جویی، دست و دل باز، مهربان و عاشق آرامش.
- رنگ برازنده شما قرمز، سرمه ای و سفید است که بر وقار شما می افزاید و دل ها را به سوی شما بیشتر جلب می کند.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 461 حافظ
تفسیر بیت یکم: داستان عشق خود را در حالی‌که چشمم اشکبار بود نوشتم؛ بیا که در نبودن تو از شدت اندوه جانم به لب رسیده است.
تفسیر بیت دوم: بار‌ها از شوق دیدار تو به دو چشم خود گفته‌ام: ای منزلگاه سَلمی، سَلمای تو کجاست؟
تفسیر بیت سوم: این پیشامدی شگفت‌آور و رویدادی کم‌نظیر است؛ من در حالی‌که کشته عشقم شکیبا هستم و کُشنده من شکایت دارد.
تفسیر بیت چهارم: چه کسی صلاحیت دارد که بر پاکدامنی تو خرده گیرد، زیرا همانند قطره شبنم که بر برگ گل نشسته باشد پاک و منزه هستی.
تفسیر بیت پنجم: آن‌گاه که قلم خلقت، موجودات دریا و خشکی را نقش زد و بیافرید؛ از خاک پای تو به روی لاله و گل سرخ، آبرو و طراوت بخشید.
تفسیر بیت ششم: ای ساقی، باد صبا بوی خوش می‌پراکند، برخیز و خورشید باده تابناک خوشبو و پاکیزه را بیاور.
تفسیر بیت هفتم: سستی و کاهلی را ترک کن تا سود ببری، همان‌طور که در مثل آمده است توشه راه روندگان، زرنگی و چالاکی است.
تفسیر بیت هشتم: دور از چهره نیکوی تو، از من نشانی بر جای نماند، چنین است که آثار نیک زندگانی خود را از پرتو رخسار تو می‌بینم و می‌شناسم.
تفسیر بیت نهم: حافظ چگونه قادر به سخن‌پردازی در وصف زیبایی تو باشد؟ زیرا مثل کار‌های خداوند برتر از حد شناختن و فهمیدن هستی.
