تفسیر و معنی غزل شماره 361 حافظ – آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم

آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم

من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

پیر میخانه سحر جام جهان بینم داد
و اندر آن آینه از حسن تو کرد آگاهم

صوفی صومعه عالم قدسم لیکن
حالیا دیر مغان است حوالتگاهم

با من راه نشین خیز و سوی میکده آی
تا در آن حلقه ببینی که چه صاحب جاهم

مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم

خوشم آمد که سحر خسرو خاور می‌گفت
با همه پادشهی بنده تورانشاهم

---

تفسیر و معنی غزل شماره 361 حافظ

انسانی صبور و شکیبا هستی و با وجود بی مهریهایی که از یار دیده ای همچنان به او وفاداری، اما همیشه درمورد آینده نگرانی. نگرانی تو بی مورد است، زیرا خدا تو را در همه حال یاری خواهد کرد همچنین تمایل قلبی او به تو کارها را آسان تر خواهد نمود.

نتیجه تفال شما به دیوان حافظ

برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید

---

توضیحات غزل شماره 361 حافظ

تفسیر بیت یکم: از آن کسی که به شیوه ستمگری، مرا چون خاک راه پایمال کرد، عذر قدم خواسته و به خاک درگاهش بوسه می‌زنم.

تفسیر بیت دوم: من کسی نیستم که از ستم تو ناله کنم، هرگز مباد؛ من بنده و چاکری هستم که به تو اعتقاد داشته و بقای دولت تو را می‌خواهم.

تفسیر بیت سوم: رشته امید دور و دراز من به حلقه زلف تو بسته است. مبادا که زلفت دست تمنای مرا از خود کوتاه کرده و مرا نومید گرداند.

تفسیر بیت چهارم: من به سان ذره‌ای از خاک در کوی و محله تو جا خوش کرده‌ام.‌ ای دوست، از آن می‌ترسم که بادی مرا از اینجا ببرد.

تفسیر بیت پنجم: سحرگاهان، پیر میخانه پیمانه شرابی مانند جام جهان‌بین به من داد و در زلال آینه‌سان آن، جمال زیبای تو را به من نمایاند.

تفسیر بیت ششم: من صوفی عبادتگاه عالم مجردات هستم که در حال حاضر مرا به صومعه زردشتیان جای برات داده‌اند.

تفسیر بیت هفتم: برخیز و با من گدای سرراه‌نشین به میخانه بیا تا بنگری که در آن جمعیت چه جاه و مقامی دارم.

تفسیر بیت هشتم: مست و بی‌خبر بر من گذشتی و به حافظ خود نیندیشیدی، افسوس اگر آتش آه من به دامن حسن تو بگیرد.

تفسیر بیت نهم: خوشحال شدم که سحرگاهان خورشید هنگام طلوع می‌گفت: با اینکه پادشاهی بر جهان را دارم، بنده تورانشاه هستم.