تفسیر و معنی غزل شماره 360 حافظ –گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم
زین سفر گر به سلامت به وطن بازرسم
نذر کردم که هم از راه به میخانه روم
تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک
به در صومعه با بربط و پیمانه روم
آشنایان ره عشق گرم خون بخورند
ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم
بعد از این دست من و زلف چو زنجیر نگار
چند و چند از پی کام دل دیوانه روم
گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز
سجده شکر کنم و از پی شکرانه روم
خرم آن دم که چو حافظ به تولای وزیر
سرخوش از میکده با دوست به کاشانه روم
تفسیر و معنی غزل شماره 360 حافظ
مدتها بود با خودت عهد کرده بودی که اگر فرصت تازه ای به تو روی کرد عاقلانه تصمیم بگیری. اکنون این موقعیت در اختیار توست. این بار تصمیمات منطقی و عاقلانه بگیر و دست از شکوه بیهوده بردار و حرف دل را نزد هر نامحرمی بر زبان نران. وقتی به مراد دل خود رسیدی، خدا را فراموش نکن. نذرهای خود را ادا کن و به پاس این نعمت شکرانه بده.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های دوم، ششم و هفتم می فرماید: اگر از این سفر به سلامت به وطن خود برگردم، نذر کرده ام که به محض ورود یکسره به میخانه بروم. اگر هلال ابروی محبوب را ببینم، در محراب ابرویش برای سپاس سر به سجده می گذارم و جان را به شکرانه او نثار می کنم. خوشا آن ساعتی که مانند حافظ از توجه و مرحمت وزیر محبوب سرخوش و شاد شوم و همراه جانان به خانه روم. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- مدتها خود را در پریشانی و ناراحتی غرق کرده بودید. بالاخره به خود آمدید و فهمیدید که از غصه خوردن کاری درست نمی شود. باید کمر همت بست و با اراده ای قوی و توکل بر خداوند اقدام نمود تا شاهد موفقیت را در آغوش بگیرید. مسلماً موفق خواهید شد.
- قدر زندگی بی ریا و محبت آمیز خود را بدانید. این را مسلم بدانید که زندگی دیگران هر چند زرق و برق ظاهری دارد ولی از شما بهتر نیست. زیرا دل باید خوش باشد. شما از امکانات نسبتاً خوبی برخوردارید که باید ارزش واقعی این امکانات را بدانید.
- طالع شما به سوی افقی روشن در حرکت است و شاهین تیز پرواز کامیابی، به زودی بر بام خانه شما خواهد نشست.
- ملاقات مهمی در پیش دارید. مسافرتی سودمند نیز در راه می باشد که عملی می گردد. ازدواج مقدماتش فراهم نیست. طلاق نیز عملی نمی شود.
- بهترین زمان برای خوب شدن، زمانی است که احساس کنیم وضع موجودمان خوب نیست. در نتیجه به فکر بهتر شدن می افتیم و با اراده و تلاش به زندگی خود گرمی می بخشیم. شما نیز از این قاعده خارج نمی باشید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 360 حافظ
تفسیر بیت یکم: اگر از این ویران‌سرای غربت به وطنم بازگردم، وقتی به آنجا رسیدم دیگر با عقل و تدبیر زندگی خواهم کرد.
تفسیر بیت دوم: نذر کردم که اگر از این مسافرت، سالم به شهر و دیار خویش بازگشتم، به محض رسیدن، یک‌راست به میکده بروم.
تفسیر بیت سوم: برای اینکه بگویم از پیمودن راه طریقت چه نکته‌هایی بر من معلوم شده، با آلات موسیقی و ظرف شراب به سوی خانقاه صوفیان خواهم رفت.
تفسیر بیت چهارم: اگر یارانی که با من در راه عشق همگام هستند، مرا رنج و آزار دهند، فرومایه باشم اگر از دست آن‌ها به بیگانه شکایت کنم.
تفسیر بیت پنجم: از این به بعد دست من با گیسوی بلند زنجیرمانند محبوب سروکار خواهد داشت؛ تا کی دور از معشوق به دنبال هوس‌های دل مجنونم باشم؟
تفسیر بیت ششم: اگر بار دیگر چشمم به طاق ابروی او که همسان انحنای محراب است بیفتد، سجده شکر به جای آورده و برای ادای شکر نعمت، صدقه می‌دهم.
تفسیر بیت هفتم: خوشا آن لحظه‌ای که مانند حافظ با پشت‌گرمی به دوستی وزیر، با سرمستی و خوشحالی و همراه او به سوی خانه و شهر خود حرکت کنم.
