تفسیر و معنی غزل شماره 359 حافظ – خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم
در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم
نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم
به هواداری او ذره صفت رقص کنان
تا لب چشمه خورشید درخشان بروم
تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم
ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون
همره کوکبه آصف دوران بروم
تفسیر و معنی غزل شماره 359 حافظ
سختی کار و زندگی شما را بر آن داشته است که تغییری در وضعیت شغل و زندگی خود بدهی. نیتتان خیر است و به خوشی و راحتی ختم خواهد شد. تنها به خاطر داشته باش که نذرهای خود را ادا کنی و در انجام کار جدید با کسانی که آگاهی های لازم را دارند مشورت نمایی.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- به زودی تغییر و تحول کلی در کار و زندگی شما پدید می آید. به نحوی که همه شاد و خرم خواهند شد. درست دست به کاری خواهید زد که با گذشته تفاوت فاحش دارد و پیشرفت و ترقی شما در این می باشد. به شرط آنکه همراه با دقت، سرعت و اندیشه باشد. البته لازم است با یکی از دانایان مشورت کنید و مغرور و خودخواه نشوید و توکل بر خدا داشته باشید.
- این نیت به خوبی و خوشی برآورده می شود و جای هیچ گونه نگرانی نمی باشد. شما قدری بی حوصله و وسواسی می باشید. در حالی که کارها با عجله خراب می شود. توجه داشته باشید که موفقیت در چند قدمی شماست. به گذشته فکر نکنید زیرا گذشته تمام شد و برگشتی ندارد.
- مسافر شما حالش خوبست و به زودی خبرهای خوشی می دهد. بیمار شفا می یابد. قرض ادا می شود. تغییر مکان و شغل حتمی است. ازدواج و طلاق عملی می گردد. به همسر خود مهربان باشید و زیاد به او ایراد نگیرید.
- به زودی خوابی خواهید دید و آن چهره حضرت مریم (س) یا یکی از زنان معصوم و محبوب نزد خداوند است. نشانه آنست که مادر یا پدر می شوید و پاکی و صداقت شما زبانزد خاص و عام می شود و موفق خواهید شد.
- رنگ سفید و صورتی برازندگی شما را بیشتر خواهد داشت و موجب اتکای نفس و قدرت خلاقیت شما خواهد شد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 359 حافظ
تفسیر بیت یکم: خوشا روزی که به دنبال محبوب از این خراب‌آباد بروم و در جستجوی آسایش جان خود برآیم.
تفسیر بیت دوم: هرچند می‌دانم که غریب جایی را نمی‌شناسد و به مکانی نمی‌رسد، من به بو و به آرزوی دیدار آن گیسوان آشفته راه می‌افتم.
تفسیر بیت سوم: دلم از تنهایی و اندوه در زندان اسکندر به استعاره یعنی شهر یزد گرفته است؛ اسباب‌کشی می‌کنم و به سرزمین سلیمان یعنی شهر شیراز می‌روم.
تفسیر بیت چهارم: با تن تب‌دار و دل بی‌تاب و توان، مانند نسیم صبا به شوق دیدار آن محبوب قدبلند خوش‌خرام می‌روم.
تفسیر بیت پنجم: هرگاه ناگزیر از این باشم که مانند قلم این راه را با سر بپیمایم، با دل خونبار و بردبار و دیده گریان راه می‌افتم.
تفسیر بیت ششم: نذر و تعهد کرده‌ام که اگر روزی بیاید که از زیر بار این اندوه رهایی یابم، با شادی و در حال آوازخوانی تا در میخانه راه را بپیمایم.
تفسیر بیت هفتم: به اشتیاق دیدار روی یار، همانند غبار می‌رقصم و به سوی خورشید تابان خواهم رفت.
تفسیر بیت هشتم: تازندگان سبکبار، غم حال آن‌هایی را که بار سنگین به دوش دارند نمی‌خورند، ای دوستان پرهیزگار به من کمک برسانید تا آسوده و راحت مسیر را طی کنم.
تفسیر بیت نهم: و اگر مانند حافظ نتوانم از این بیابان راهی به بیرون بیابم، همراه ملازمان وزیر وقت خواهم رفت.
