تفسیر و معنی غزل شماره 358 حافظ –غم زمانه که هیچش کران نمیبینم
غم زمانه که هیچش کران نمیبینم
دواش جز می چون ارغوان نمیبینم
به ترک خدمت پیر مغان نخواهم گفت
چرا که مصلحت خود در آن نمیبینم
ز آفتاب قدح ارتفاع عیش بگیر
چرا که طالع وقت آن چنان نمیبینم
نشان اهل خدا عاشقیست با خود دار
که در مشایخ شهر این نشان نمیبینم
بدین دو دیده حیران من هزار افسوس
که با دو آینه رویش عیان نمیبینم
قد تو تا بشد از جویبار دیده من
به جای سرو جز آب روان نمیبینم
در این خمار کسم جرعهای نمیبخشد
ببین که اهل دلی در میان نمیبینم
نشان موی میانش که دل در او بستم
ز من مپرس که خود در میان نمیبینم
من و سفینه حافظ که جز در این دریا
بضاعت سخن درفشان نمیبینم
تفسیر و معنی غزل شماره 358 حافظ
غم و غصه دنیا پایانی ندارد و تنها چاره آن سبک شمردن آن است. در خصوص نیتی که در دل داری باید بدانی که مصلحت تو در انجام این نیت نمی باشد، چرا که هنوز زمان مناسب این کار فرا نرسیده است. پس اصرار تو در این مورد بیهوده است. خود را عذاب نده و در انتظار زمان مناسب بمان.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- از اینکه انسانی خیرخواه و مهربان هستید و همیشه خوبی دیگران را طالبید، خداوند نیز به شما و خانواده شما کمک می کند. بطوری که چندی قبل از خطر بزرگی خانوادیتان رهایی پیدا کرد. پس می بایست به شکرانه آن نذر خود را ادا کنید.
- از اینکه دیگران سخنان خیرخواهانه شما را درک نمی کنند، ناراحت نباشید. پس به کسی نصیحت کنید که به حرف شما گوش می دهد.
- ۳- حضرت حافظ در بیت هشتم می فرماید: بر دو چشم سرگشته من باید هزار بار دریغ خورد زیرا با آنکه مانند دو آینه است ولی آن بخت و سعادت را ندارد که نمایانگر چهره زیبای یار شود.
- شما مشکلی دارید ولی برای حل آن از بی راهه اقدام نموده اید و متاسفانه دیگران شما را در این راه داخل کرده اند که نمی بایست انجام می دادید. زیرا کسی که دارای قلبی مهربان و پاک می باشد، نباید به حرف نامحرمان گوش کند. مطلاقاً با افراد معتاد و بد اخلاق و بد عهد نشست و برخاست نکنید.
- این نیت با کمی حوصله و شکیبایی انجام می گیرد و شتاب جایز نمی باشد. به زودی مقدمات کار آن انجام می گیرد.
- هیچ کس به اندازه همسر نامناسب مزه دنیا را برای انسان تلخ نمی کند. همسر خوش تیپ و بد اخلاق گیاه مزبله است که دهان را همیشه تلاخ می کند ولی همسر مهربان و همراه و با حوصله، دنیایی از زیبایی و آسایش است.
- مسافرت را توصیه نمی کنم. خرید و فروش خوبست. تغییر شغل فعلاً صلاح نمی باشد چون به زودی موقعیت بهتری خواهید داشت.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 358 حافظ
تفسیر بیت یکم: برای غم و اندوه روزگار که هیچ حد و مرز و پایانی ندارد بهغیر از شراب ارغوانی رنگ چارهای نمیشناسم.
تفسیر بیت دوم: من از خدمتگزاری موبد زردشتیان یا پیر میکده معرفت دست نمیکشم، زیرا خیر و صلاح خود را در رها کردن خدمت او نمیبینم.
تفسیر بیت سوم: از جام شرابی که همچون خورشید میدرخشد، عیش و خوشی بهرهبرداری کن، زیرا حال و احوال روزگار را چندان بر وفق مراد نمیبینم.
تفسیر بیت چهارم: علامت مردان خدا، عاشق بودن است؛ این علامت را با خود داشته باش چراکه در سران و بزرگان جامعه امروزی، این نشان نمودار نیست.
تفسیر بیت پنجم: بایستی بر دو چشم نگران و سرگشته من هزار بار افسوس خورد، زیرا با وجود آنکه مانند دو آینه همهچیز در آن مشهود است، با آنها چهره معشوق را به وضوح نمیبینم.
تفسیر بیت ششم: از آن لحظه که قامت سرو مانند تو از برابر چشمان اشک بار من دور شد، به جای دیدن سرو قامت تو جز آب روان چیز دیگری نمیبینم.
تفسیر بیت هفتم: کسی در رنج خمارآلودگی، دیگر به من اندکی شراب نمیدهد، نگاه کن که یک نفر اهل دل، در میان مردم دیده نمیشود.
تفسیر بیت هشتم: از من نشانی کمر باریک و موی بلند او را که دل در آن بسته بودم مپرس، زیرا از بس در آن باریک شده بودم، دیگر وجود خود را هم حس نمیکنم.
تفسیر بیت نهم: از این به بعد سر و کار من با دفتر شعر حافظ است. چراکه به جز در این دریای سخن در هیچکجای دیگر کالای سخن گهرباری را سراغ ندارم.