تفسیر و معنی غزل شماره 420 حافظ –ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه
ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه
زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب
این چنین با همه درساخته‌ای یعنی چه
شاه خوبانی و منظور گدایان شده‌ای
قدر این مرتبه نشناخته‌ای یعنی چه
نه سر زلف خود اول تو به دستم دادی
بازم از پای درانداخته‌ای یعنی چه
سخنت رمز دهان گفت و کمر سر میان
و از میان تیغ به ما آخته‌ای یعنی چه
هر کس از مهره مهر تو به نقشی مشغول
عاقبت با همه کج باخته‌ای یعنی چه
حافظا در دل تنگت چو فرود آمد یار
خانه از غیر نپرداخته‌ای یعنی چه
تفسیر و معنی غزل شماره 420 حافظ
مدتی است از رفتار او گیج و سرگردان شده ای و معنی حرکات و کارهایش را نمی فهمی، گویا انقلابی در وجود او به وقوع پیوسته است که تو از آن غافل بوده ای. سعی کن او را بهتر درک کنی و عواطف و احساساتش را بفهمی. تنها از این راه است که بیش از دیگران به او نزدیک خواهی شد. به خاطر داشته باش که او به زودی وارد زندگی تو خواهد شد، بنابراین خود را مهیای پذیرایی از او کن.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت آخر می فرماید:ای حافظ اکنون که یار در دل غمگین تو جای گرفته است، چرا خانه دل را از هر اندیشه ای جز اندیشه یار تهی نکردی؟ ندانم چه قصدی داری!حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- چرا اطرافیان را آزار می دهید؟ قصد نیت شما از این کارها چیست؟ آخر تقصیر با خود شماست. چرا شهامت ندارید و نمی گویید مقصرم. مگر اراده ندارید؟ پس کوتاه بیایید و سعی کنید از این پس با استادان دانا و عزیزان نزدیک خود مشورت کنید. آنگاه اقدام نمایید و بی جهت خود و دیگران را به زحمت نیندازید.
- از غرور کاری ساخته نیست بلکه تواضع، فروتنی و مهربانی مشکل شما را حل می کند. اگر می خواهید این نیت برآورده شود، از دیگران دلجویی و عذرخواهی کن تا خداوند به شما کمک کند. مطمئن باشید که شاهد مقصود را در آغوش خواهید گرفت و موفق می شوید.
- اگر از کار نیک خود خوشحال و از کار بد خود دلگیر می شوی، نشانه ایمان شماست زیرا همه کارها وابسته به نیت است. مسافرت را توصیه می کنم. به زودی خبرها و مژده های خوشی دریافت می کنید و به موفقیت های بسیاری می رسید. از همنشینی با افراد معتاد و حسود پرهیز کنید.
- رنگ زرد یا سفید استخوانی را برایتان پیشنهاد می کنم که موجب شادی، خویشتن داری، عزت نفس و حسن انتخاب می گردد. احساس یاس را بر طرف می کند. از اختلاف جدی روحی جلوگیری می کند و حس احترام را به وجود می آورد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 420 حافظ
تفسیر بیت یکم: این چه معنا دارد یا چه قصدی داری که به یک‌باره حجاب از رخسار برگرفته‌ای و مست و بی‌پروا شتابان از خانه بیرون آمده‌ای؟
تفسیر بیت دوم: چه قصدی داری که مو‌های خود را به دست باد صبا داده‌ای و گوش خویش را به فرمان مدعی سپرده‌ای و این‌گونه با همه از سر سازش درآمده‌ای؟
تفسیر بیت سوم: تو سرکرده زیبارویان هستی و مورد توجه فقیران قرار گرفته‌ای. چه معنا دارد که برای این مقام و منزلت خود ارزشی قائل نیستی؟
تفسیر بیت چهارم: آیا نه این است که تو از اول با سر گیسوی خود، دست من افتاده را گرفته از جا بلند کردی یعنی به من اجازه معاشرت دادی؛ اینکه دوباره مرا بر زمین افکنده‌ای و به من بی‌اعتنایی کرده‌ای چه معنا دارد؟
تفسیر بیت پنجم: حرف زدنت راز دهان تنگ تو و کمربندت باریکی کمر تو را آشکار کرد؛ حال مقصودت چیست که بر روی ما شمشیر از کمر می‌کشی؟
تفسیر بیت ششم: هر کسی با نقشی از نقش‌های مهره محبت تو دل‌مشغول است، آخر سر با همه آن‌ها دغل‌بازی می‌کنی؛ این چه معنا دارد؟
تفسیر بیت هفتم: ای حافظ، هنگامی که یاد محبوب در سرای کوچک و گرفته دل تو فرود آمد، به چه سبب یاد بیگانه را از این خانه بیرون نکردی؟
