تفسیر و معنی غزل شماره 291 حافظ – ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم
آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش
دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که می‌سرود
گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش
کای دل تو شاد باش که آن یار تندخو
بسیار تندروی نشیند ز بخت خویش
خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد
بگذر ز عهد سست و سخن‌های سخت خویش
وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش درافکنم به همه رخت و پخت خویش
ای حافظ ار مراد میسر شدی مدام
جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش
تفسیر و معنی غزل شماره 291 حافظ
با وضعیت فعلی تو امکان موفقیتت بسیار کم است و تو باید به جای غصه خوردن و رنج کشیدن تغییری اساسی در زندگی خود بدهی. به وعده های پوچ و توخالی این و آن دل مبند و توقع نداشته باش، همه آنچه که آرزوی آن را داری برایت به یکباره میسر شود و جاودانه بماند.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های پنجم تا هفتم می فرماید: اگر موج های حادثه به آسمان برسد، عارف از آن متاثر نمی شود و رخت و بخت و اسباب و اثاثیه خود را با آب تر نمی کند. ای یار، اگر می خواهی که دشواری و آسانی روزگار سپری گردد و تو را ناراحت نسازد، از پیمان نا استوار و گفتار تند برحذر باش. ای حافظ اگر قرار باشد آرزوی دل همیشه آسان بدست آید، جمشید هم از تخت شاهی جدا نمی ماند. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- این نیت فراز و نشیب های فراوانی دارد. باید شما یا آن را تحمل کنید یا فعلاً به صلاح شما می باشد که از آن صرف نظر کنید و یا آن را به زمان دیگری موکول سازید. زیرا هرکاری باید پخته و آماده شود. پس مقدماتی لازم دارد چون مقدمات این نیت کاملاً آماده و مهیا نمی باشد. از آن فعلاً صرف نظر کنید و به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید.
- گفته اند بر اثر صبر، نوبت ظفر آید. شما عجله نفرمایید. موقعیت های بیشتر و بهتر در انتظار شماست. دنیا برای هیچ کس به آخر نمی رسد.
- خوددار باشید و خود خوری و لجبازی نکنید که پشیمان می شوید. بد اخلاق و تند خویی هم اندازه ای دارد زیرا اطرافیان از شما دوری می کنند. شما که با کوچکترین کاری قهر و آشتی می کنید و تحمل ندارید، چگونه توقع دارید دیگران صبور باشند؟
- به او پیله نکنید و او را در تنگنا قرار ندهید زیرا ناچار می شود دست به کاری بزند که جداً به ضرر همه تمام خواهد شد. پس او را به حال خود بگذارید.
- اگر شخصی یا چیزی مفقود شده و می خواهید سالم به خانه بازگردد، سوره مبارکه حجر آیه ۶۷ تا ۷۵ را با حضور قلب و معنی بخوانید.
- از طریق موبایل و اینترنت به دنبال نباشید زیرا امواج اگر چه با سرعت انتقال مفاهیم می رسانند ولی در برابر ابراز عشق و عمل ناتوانند.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 291 حافظ
تفسیر بیت یکم: ما بخت و اقبال خود را در این شهر امتحان کرده‌ایم، باید بار و بنه خود را از این مهلکه بیرون بکشیم.
تفسیر بیت دوم: از بس که در اثر پشیمانی پشت دست خود را به دندان می‌گزم و آه حسرت می‌کشم، مثل گل آتش جای جای دست و بدن خود را قرمز کرده به آن آتش زدم.
تفسیر بیت سوم: دیشب چقدر برایم دلنشین بود، که بلبلی ترانه‌سرایی می‌کرد درحالی‌که گل روی شاخه گوش فرا داشته بود.
تفسیر بیت چهارم: که‌ای دل، خوش باش و غصه نخور) که آن یار آتشین مزاج چه بسیار که از بخت بد خود با چهره درهم و روی ترش به سر برد.
تفسیر بیت پنجم: اگر مایل هستی که کار‌های مشکل و آسان دنیا بر تو به سهولت بگذرد، از سست پیمانی و گفتن سخنان ناهنجار پرهیز کن.
تفسیر بیت ششم: زمان آن رسیده که از دوری تو و آه دلم، به جامه و زیرانداز خودم آتش بزنم.
تفسیر بیت هفتم: حافظا، اگر پیوسته اوقات دسترسی به آرزو‌ها آسان بود، جمشید از تاج و تخت خود دور نمی‌ماند و از ضحاک شکست نمی‌خورد.
