تفسیر و معنی غزل شماره 79 حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت
کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت
من و شراب فرح بخش و یار حورسرشت
گدا چرا نزند لاف سلطنت امروز
که خیمه سایه ابر است و بزمگه لب کشت
چمن حکایت اردیبهشت می‌گوید
نه عاقل است که نسیه خرید و نقد بهشت
به می عمارت دل کن که این جهان خراب
بر آن سر است که از خاک ما بسازد خشت
وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
چو شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت
مکن به نامه سیاهی ملامت من مست
که آگه است که تقدیر بر سرش چه نوشت
قدم دریغ مدار از جنازه حافظ
که گر چه غرق گناه است می‌رود به بهشت
تفسیر و معنی غزل شماره 79 حافظ
فرصتهای تازه ای به شما روی می آورد و درهای رحمت الهی به سویت گشاده خواهد شد، به شرط آنکه عاقلانه تصمیم بگیری و این فرصتها را از دست ندهی، کامیابیهای بسیاری انتظارت را می کشد. دوست و دشمن خود را بشناس و از دشمنان توقع یاری نداشته باش و بدان که همیشه این فرصتها در اختیار انسان قرار نمی گیرد و زندگی فناپذیر است.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- موفقیت و کامیابی در چند قدمی شماست و به شما چشمک می زند. مبادا با بی مبالاتی، مرغ پیروزی را بپرانی که برای بدست آوردن مجدد آن، باید راهی طولانی طی کنی. زیرا دعای اطرافیان و کوشش شما لازم است.
- اجرای این نیت حتمی است. توکل بر خدا، کمی تلاش و کوشش، دقت و سرعت عمل لازم دارد.
- حضرت حافظ در بیت پنجم می فرماید: چمن از زیبایی های ماه اردیبهشت خبر می دهد. پس حالا کسی که نقد را به نسیه بفروشد، عارف نیست. بلکه زیانکار است. سرزمین دل را با نوشیدن باده و می، آباد کن که ویرانه سرای گیتی، در نظر دارد که از غبار پیکر ما خشت بزند. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- زیاد زندگی را بر خود و اطرافیان سخت نگیر. از وسواس، تردید، بدگمانی و بدبینی نه تنها چیزی بدست نمی آورید، بلکه موجب ناراحتی خود و اطرافیان می شوید. خود را اصلاح کنید.
- به دشمن ابداً اعتماد نکن و با کسی که به شما چندین بار زیان رسانده، دوستی نکن. پس فوری از مصاحبت و دوستی آنکه خودت می دانی و دوباره با او مجادله داشتی، دوری کن که به ضرر شماست.
- مسافرت را توصیه می کنم. سفر کرده فعلاً نمی آید ولی حالش خوبست. موفقیت بالاخره در اختیار شماست. نذر خود را ادا کنید و برای گشایش کار، سوره مبارکه ابراهیم آیه ۲۵ تا آخر با حضور قلب و معنی بخوان.
- خرید را توصیه می کنم ولی فروش زود است. قرض ادا می شود. مشکل به زودی حل می شود.
- او به شما علاقه زیاد ندارد، بلکه از بد حادثه به دنبال شماست و اگر کسی بهتر از شما پیدا کند، فوری شما را ترک میکند. پس مواظب گفتار و اعمال خود باش و بهانه به دست او نده. چون آینده شما بسیار درخشان می باشد و خواهی دید دیگران به شما حسادت خواهند کرد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 79 حافظ
تفسیر بیت یکم: اکنون که از بوستان نسیمِ معطر بهشتی می وزد یعنی ایامِ بهار است و از بوستان ها بادهای ملایم و خوش عطر می وزد . و در این موسم ، منم و شراب فرح بخش و یار حور سرشت . خلاصه فصل بهار را با یار و باده نوشی می گذرانم . یعنی مصاحب من باده است و یار و از این دو جدا نمی شوم . [ کنون = مخفف اکنون به معنی حالا / می دمد = در اینجا به معنی می وزد / نسیم = باد ملایم و معطر / بهشت = جنّت / فرح بخش = آنچه باعثِ شادی می گردد ]
تفسیر بیت دوم: گدا چرا امروز لافِ سلطنت نزند و ادعای پادشاهی نکند که سایۀ ابر برایش به منزلۀ چتر و چادر است و لب کِشت ، صحبت گاه او . سابقاََ هم اشاره شده بود که : کنار جویبار و کشت و سایه ابر برای تشکیل مجلسِ عیش در نزدشان بسیار پسندیده است . [ گدا = فقیر / خیمه = چادر / لب کشت = کنار مزرعه ]
تفسیر بیت سوم: چمن از ماهِ اردیبهشت خبر می دهد یعنی اواسط فصلِ بهار است . زیرا تمام فعالیت چمن در این ماه است . پس حالا کسی که نقد را به نسیه بفروشد عارف نیست . یعنی به امیدِ جنّت در چنین فصلی ذوق و صفای دنیا را ترک نماید .
تفسیر بیت چهارم: با نوشیدن باده خاطرات را معمور کن . یعنی خوشحل و شادمان باش چر که این جهانِ خراب به هوای آن است که از خاکِ وجودِ ما خشت بسازد . یعنی ما را فنا کند و تبدیل به خاک نماید و از خاک مان خشت بسازد . خلاصه وقتی مقرر شد که عاقبت ، فنا است و امری حتمی . پس همین امروز را با باده خوش بگذرانیم .
تفسیر بیت پنجم: از دشمن وفا مخواه زیرا اگر بخواهی که شمعِ صومعه را از چراغِ کلیسا روشن نمایی ، نور نمی دهد . یعنی از دشمن انتظار وفا داشتن ، چون طلب کردن فیض و نور اصحابِ صومعه از اهلِ دیر و کُنشت می باشد . خلاصه همانطور که نور و فیضِ اهل صومعه از اهلِ دیر استفاده نمی شود از دشمن هم وفا دیده نمی شود . [ افروزی = در اینجا یعنی اگر بخواهی روشن نمایی / پرتو = ضیا و روشنایی / کُنشت = کلیسا ]
تفسیر بیت ششم: منِ مست را با نامه سیاهی ملامت مکن یعنی به سبب گناهکار بودن طعنه ام مزن . زیرا که خبر دارد که قلمِ تقدیر بر سرش چه نوشته است . یعنی ممکن است که به سبب توبه مغفور گردم . امّا تو به واسطۀ غرورِ عبادت و طاعت مبتلا و گرفتار شوی . پس جایز نیست کسی را طعنه بزنید و تشنیع نمایید . [ نامه سیاه = کنایه از گناهکار است / آگه = مخفف آگاه به معنی مطلع ]
تفسیر بیت هفتم: ای زاهد از جنازۀ حافظ قدم دریغ مدار یعنی به تشییع جنازۀ حافظ بیا . جرا که اکر چه حافظ غرقِ دریای گناه است امّا به بهشت می رود . [ قدم = در اینجا یعنی پا / دریغ مدار = مضایقه مکن ]
حکایت می شود که : شخصی مخالفِ خواجه بوده است یعنی منکر وی بوده است که همیشه به خواجه طعنه می زده و از وی بدگویی می کرده . همین که خواجه وفات می کند این شخص علاوه بر اینکه خودش برای تشییع جنازۀ حافظ حاضر نمی شود دیگران را هم از شرکت در آن منع می کند . مگر یکی از دوستان حافظ که در آن مجلس حاضر بوده و می گوید : خواجه ادعا می کرد که دیوان من به هر نیت فتح و کشف گردد . پس بیایید از دیوانِ خواجه تفأل بزنیم ببینیم چه می گوید : همین که دیوان شاعر را باز می کنند به امر خداوند بیت فوق می آید . پس آن شخصِ مغرض توبه می کند و به اتفاقِ جماعتِ حاضر در تشییع جنازه خواجه شرکت می کند.
