تفسیر و معنی غزل شماره 332 حافظ –مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم
مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم
که پیش چشم بیمارت بمیرم
نصاب حسن در حد کمال است
زکاتم ده که مسکین و فقیرم
چو طفلان تا کی ای زاهد فریبی
به سیب بوستان و شهد و شیرم
چنان پر شد فضای سینه از دوست
که فکر خویش گم شد از ضمیرم
قدح پر کن که من در دولت عشق
جوان بخت جهانم گر چه پیرم
قراری بستهام با می فروشان
که روز غم به جز ساغر نگیرم
مبادا جز حساب مطرب و می
اگر نقشی کشد کلک دبیرم
در این غوغا که کس کس را نپرسد
من از پیر مغان منت پذیرم
خوشا آن دم کز استغنای مستی
فراغت باشد از شاه و وزیرم
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بام عرش میآید صفیرم
چو حافظ گنج او در سینه دارم
اگر چه مدعی بیند حقیرم
تفسیر و معنی غزل شماره 332 حافظ
رفاقت گرچه نعمتی است الهی اما افراط در این راه و فریب هرکس را خوردن عاقلانه نیست. تو که انسانی متواضع، مهربان و پاک هستی بهتر آنست در این مورد دقت بیشتری کنی و بدان هرکه خدا با اوست از همه کس و همه چیز بی نیاز است. مهر الهی را در دل خود پرورش بده تا در عین فقر و حقارت به بزرگی برسی.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های اول، دوم و آخر می فرماید: با نوک تیز ناز و کرشمه، دلم را مجروح نکن زیرا من در برابر چشم خمار تو جان فدا می کنم. پس نیازی به تیر زدن نمی باشد. سرمایه زیبایی تو به حد کمال و تمام رسیده بطوری که لازم است زکات آن را بپردازی زیرا هر چیزی زکاتی دارد. پس زکات زیبایی خود را به این بیچاره و مسکین بپرداز. همچون حافظ گنج عشق یار را در دل پنهان کرده ام. اگر چه دشمن من را کوچک و حقیر بداند. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- این اندیشه، فکر و نیت، شبانه روز، همراه و همگام شما می باشد. شما شخصی با صداقت و مهربان می باشید اما او سیاستمدار است و با تفکر عمل می کند. عشق هم تفکر زیاد را نمی پسندد. به هر صورت، چاره شما در صبر و شکیبایی است تا او از تردید خارج شود.
- کارهای او از روی عمد می باشد چون می خواهد شما را امتحان کند. پس شما بسیار مواظب باشید و از روی حوصله، دقت و محبت کار کنید.
- مسافرتی خوش در پیش دارید. پدر یا همسرتان مشغول معامله ایست که برایش سود آور است اما به او گوشزد کنید که مواظب اطراف کار باشد. بیمار شفا نمی یابد. شما بر اثر سرعت عمل و دقت از رقیبان خود پیشی خواهید گرفت.
- به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. یکی از بستگان سخت به شما نیازمند است. به او توجه کنید که دعایش در حق شما موثر است.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 332 حافظ
تفسیر بیت یکم: از نوک مژگان، تیر عشوه بر دلم مزن که در برابر چشمان بیمارت میمیرم.
تفسیر بیت دوم: میزان زیبایی تو به سرحدّ کمال خود رسیده یعنی و بر آن زکات تعلق میگیرد؛ سهم زکات مرا بده، چرا که من درویش و بینوا هستم.
تفسیر بیت سوم: ای عابد، تا چه وقت میخواهی مرا مثل کودکان به سیب بهشت و جوی عسل و شیر یعنی وعدههای نسیه بهشتی گول بزنی؟
تفسیر بیت چهارم: آنچنان فراخنای معنوی سینه و دلم از خیال دوست پُر شده که به خودم فکر نمیکنم.
تفسیر بیت پنجم: جام مرا از شراب لبریز کن هرچند به ظاهر پیر و فرتوت به نظر میرسم، در دستگاه عشق، یکی از خوشبختان و جوانبختان روزگار هستم.
تفسیر بیت ششم: من با جماعت شرابفروش پیمان بستهام که هنگام اندوه به چیز دیگری جز پیاله شراب متوسل نشوم.
تفسیر بیت هفتم: هرگز مباشد آنکه قلم محاسب، برای من جز حساب نوازنده و شراب، حرف و رقم دیگری در دفتر مطالبات خودش ثبت کند.
تفسیر بیت هشتم: در این دوره و زمانه پرآشوب که کسی در پی پرسش حال دیگری نیست، من شرمنده و رهین منت پیر مغان هستم که مرا از یاد نبرده است.
تفسیر بیت نهم: چه خوش است آن حالت بی نیازی که در پی مستی به دست میدهد و از شاه و وزیر مرا بینیاز میکند.
تفسیر بیت دهم: من آن پرنده بهشتی هستم که هر شب و سحر از بام عرش صوت آواز من بلند میشود.
تفسیر بیت یازدهم: من مانند حافظ گنج عشق الهی را در سینه خود محفوظ دارم هرچند دشمن بدخواه، مرا خُرد و کوچک بشمارد
