تفسیر و معنی غزل شماره 34 حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست
رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست
به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل
لطیفه‌های عجب زیر دام و دانه توست
دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست
علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن
که این مفرح یاقوت در خزانه توست
به تن مقصرم از دولت ملازمتت
ولی خلاصه جان خاک آستانه توست
من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توست
تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که توسنی چو فلک رام تازیانه توست
چه جای من که بلغزد سپهر شعبده باز
از این حیل که در انبانه بهانه توست
سرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد
که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست
تفسیر و معنی غزل شماره 34 حافظ
به زودی به آرزوی دیرینه خود خواهی رسید و شادی به تو روی می آورد و این نتیجه تلاشهای بسیاری است که تو در راه رسیدن به هدف خود انجام داده ای. مشکلات زندگی خللی در کار تو ایجاد نخواهد کرد و تو به موفقیتهای بزرگی خواهی رسید. پس از فرصتهایی که به تو روی می آورد نهایت استفاده را ببر.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت هشتم می فرماید: فلک نیرنگ ساز، در برابر حیله ها و جادوهایی که در کیسه عذر تراشی و بهانه جویی توست، به لغزش می افتد تا چه رسد به من بی دل.
- خوشبختانه از اقبال خوبی برخوردارید. مطمئن باشید که در هر کار و هر جایی، خداوند متعال با شما همراه می باشد و موفقیت و کامیابی در چند قدمی شماست که اجازه ورود می خواهد.
- به تازگی، در اندیشه و فکری هستی و همواره به موضوعی خاص فکر می کنی، بطوریکه تمام هم و غم شما این موضوع شده و سعادت خود را برآورده شدن آن می دانی. اگر چه راه مناسب و خوبی انتخاب کرده ای اما نیاز مبرم به کوشش و اراده دارد.
- برای هر کاری عذر و بهانه ای می تراشی که از انجام آن سرباز زنی. اصولاً با مردم سرسازش کمتر داری و این برخاسته از خودخواهی و غرز ورزی است که در خود احساس می کنید. در حالی که زندگی زیر و بم فراوان دارد که نیاز به دور اندیشی و با مردم بودن می باشد. چرا می خواهی از اینکار دست بکشی در حالی که مقصر اصلی شما می باشید.
- دنیای امروز برای شما کوچک است زیرا اندیشه و بلند پروازی شما بسیار می باشد ولی چاره ای نمی باشد. انسان باید خود را با محیط سازگار نشان دهد و انسان موفق، قدرت سازش و سازگاریش زیاد است.
- او شما را بسیار دوست دارد اما به علت عدم سازش شما، او نیز لجبازی می کند. پس مواظب باشید. به زودی مسافرتی در پیش داری و ملاقاتی حاصل می شود که در زندگی شما بسیار موثر خواهد بود. به وعده های خود وفا کن و دست از لجبازی و بگو مگو بردار و نیروی خود را صرف فعالیت و بهزیستی کن.
- در ماهی که گذشت، خطر بزرگی از خانواده شما دفع شد. بنابراین به اعضای خانواده بگویید مواظب باشند. بویژه پدر یا همسرتان در معامله و کاری که در پیش دارند، با احتیاط بیشتر عمل کنند تا پیروزی آنها به خطر نیفتد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 34 حافظ
تفسیر بیت یکم: رواق و منظر چشم من ، مکان و قرارگاه تو است . پس حالا کرم کن و روی چشم من قرار بگیر که خانه ، خانۀ تو است . یعنی چشمم غیر از تو به کسی نگاه نمی کند و به جز تو کسی را قبول ندارد . پس ایوان تو و مسند تو شده است و از قرارگاه خود به جایی دیگر مرو . [ رواق = طاق نمای جلو خانه ، چارطاق بزرگ / منظر = محل نگاه و نظر کردن / آشیانه = لانه پرندگان / فرود آ = در اینجا یعنی روی چشم من قرار بگیر ]
تفسیر بیت دوم: با لطافت خال و خط ، دل عارفان و عاشقان را ربودی . لطیف های عجیب زیر دام و دانۀ تو است . یعنی برای شکار عارفان و عاشقان ، آن خالِ لطیف را دانه و آن خطِ زیبا را دام قرار داده ای .
تفسیر بیت سوم: ای بلبل سحری ، دلت به به وصل گل خوش باد . یعنی وصال گل برایت مهیا باشد . زیرا در چمن تمام اصوات عاشقانه و ترنمات از تو است . غیر از تو از کسی چنین ناله های سوزناک و دردناک و موثر شنیده نشده است . یعنی کسی چنین ناله ها را ندارد و هیچ کس غیر از نغمات تو به آواز دیگر گوش نمی دهد . خلاصه آوازِ دیگران نسبت به صوت تو هیچ است .
تفسیر بیت چهارم: درمان و چارۀ دل ما را با لبت کن . زیرا آن معجون مفرح که از جوهر یاقوت حاصل شده مخصوص خزینۀ شاهانۀ تو است و غیر از تو پیشِ کسی پیدا نمی شود .
تفسیر بیت پنجم: اگر چه از عزت و سعادت ملازمت در دولتت به علت ضعف جسمانی و بیماری عاجزم و مقصر . ولی جان پاک و خالص ، خاک آستانه تو است . یعنی اگر چه من مانند سایر عشاق که ملازم آن آستان اند ، به پاهایشان ثقلت و مضایقه داده و گستاخانه در پیشگاه کبریا ظاهر می شوند ، نیستم و به حضورت نمی رسم اما جان و دل ، آنی از ملازمت خاک آن آستانۀ کیمیا آثار فراغت ندارد . [ مراد از تقصیر ، عجز است ]
تفسیر بیت ششم: من آدمی نیستم که دل پاک و خالص خود را به هر شوخ و شنگی دهم . بلکه در خزانۀ دل با مُهر و نشانِ تو ممهور شده . زیرا درون و بیرون آن را تو تصرف کرده ای و در اختیار تو است . خلاصه، دل در برابر کسی کوچک نمی شود و غلام کسی هم نمی شود مگر در برابر شاهی عالی مقام چون تو ، زیرا دل طالب عالی جناب است .
تفسیر بیت هفتم: ای شهسوار شیرین و لذت بخش تو چه وجود شریف و چابک و چالاکی ، که فلک چون اسب وحشی ، رام و مطیع تازیانۀ تو شده و سرکشی نمی کند . یعنی در تو قدرتی هست که فلک را هم مسخر کرده ای . [ لعبت = در اینجا به معنای چابک و چالاک می باشد / شهسوار = پادشاهی که سوار اسب است / توسن = وحشی ]
تفسیر بیت هشتم: تنها من نیستم که گول فریب تو را می خورم بلکه فلکِ حیله باز و حقه باز از این حیله های رنگارنگ که در انبانۀ بهانه تو است می لغزد و می افتد . یعنی در فریب دادن عشاق ، تو به قدری مکاری و غداری که فلک با این همه حیله بازی و عیاری فریب تو را می خورد . پس چه برسد به عشاق بیچاره . [ شعبده باز = حقه باز و چشم بند / سپهر = فلک / حیل = جمع حیله / انبانه = کیسه چرمی از چرم خام ]
تفسیر بیت نهم: آواز تو در مجلس ، فلک را برقص در می آورد . زیرا ترنمات سخنان شیرین و لذیذ ، شعر شیرین حافظ است . حاصل مطلب اینکه ، تو که در مجلس ، شعر حافظ را به نغمه و تونم در می آوری . آوازت فلک را به رقص در می آورد . زیرا آن آواز تو از دو چیزِ شیرین و مطبوع ترکیب یافته . یکی دهان لذیذت و دومی شعر شیرین حافظ.
