تفسیر و معنی غزل شماره 20 حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست
روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست
می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست
نوبه زهدفروشان گران جان بگذشت
وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست
چه ملامت بود آن را که چنین باده خورد
این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست
باده نوشی که در او روی و ریایی نبود
بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریاست
ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق
آن که او عالم سر است بدین حال گواست
فرض ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم
وان چه گویند روا نیست نگوییم رواست
چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم
باده از خون رزان است نه از خون شماست
این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی‌عیب کجاست
تفسیر و معنی غزل شماره 20 حافظ
به زودی خوشبختی به تو روی می آورد و دوران سختی به پایان می رسد. زمان برای استفاده از فرصتها اکنون است، پس وقت را از دست نده. از ریا و دورویی بپرهیز و بدان که خدا از پنهان و پیدا آگاه است. فرائض شرعی خود را انجام بده و در مقابل حکم خدا هرگز چون و چرا مگوی و تسلیم حکمت الهی باش.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- جای هیچ گونه نگرانی و اظطراب نمی باشد به شما اطمینان می دهم که با صبر و شکیبایی به مرادت خواهی رسید
- دیگران به ظاهر خودنمایی می کنند و شما از این کار رنج می برید بدانید که بالاخره آفتاب برای همیشه پشت ابر نمی ماند
- روزگار بسیار خوب و موقعیت خیره کننده ای درانتظار شما می باشد که با توکل بر خدا روز به روز گره از کار شما گشوده می شود و موفقیت های بیشتری درپیش روی شما و اعضای خانواده وجود دارد پس به شکرانه آن نذر خود را ادا کن و به یکی از مشاهد متبرکه برو و شکر گزار خدا باش
- چه می شود اگر من و تو چند قدح باده بنوشیم ؟ زیرا که باده از خون درخت انگورست نه از خون شما.
یعنی شما نباید به ضرر کسی کاری کنید و حق الله و حل الناس را در هر دو مورد رعایت کن. - بیمار حتما شفا می یابد و مسافر به سلامتی خواهد آمد و قدمش بسیار مبارک است. کارها بر وفق مراد خواهد بود. خرید و فروش هر دو نافع و سودمند است. به پدر و مادر خود توجه داشته باش، زیرا نگران شما هستند.
- کامیابی و پیروزی در چند قدمی شماست. مواظب باش. با ناشی گری و سهل انگاری این پرنده زیبا را که درکاشانه شما، خیال آشیانه دارد، از خود دور نسازی.
- نسبتاً از زندگی خوبی برخورداری که دیگران به شما حسادت می کنند. پس امور زندگی خود را برای دیگران تعریف نکن.
- بازنده نسبت به برندگان حسادت می کند و آنها را حقیر می شمارد. اما برنده داوری او درباره دیگران با توجه به چگونگی استفاده آنان از توانایی ها و استعدادهای خودشان است، نه بر مبنای معیارهای موفقیت مادی و معنوی.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 20 حافظ
تفسیر بیت یکم:
این غزل با دو غزل دیگر که با « ساقیا آمدن عید مبارک بادت » و « ساقی بیار باده که ماه صیام رفت » شروع می شود . هر سه به مناسبت عید رمضان گفته شده و ممنکن است که هر سه را در یک عید رمضان گفته باشد .
حاصل بیت : ایام رمضان سپری شد و عید صیام فرا رسید و دل ها به شوق آمدند و سکوت را در هم شکسته ، به جوش و خروش افتادند . شراب هم در میخانه به جوش آمد . پس می باید مِی خواست . [ یک سو = یک جانب . و مراد از یک سو شد یعنی تمام شد . شد = در اینجا احتمال دو معنا دارد . یکی انجام گرفت و تمام شد و دومی یعنی رفت . دل ها برخاست = دل ها به جوش و خروش آمد ]
تفسیر بیت دوم: دورۀ ریاکاران زهد فروش سپری شد یعنی ماه صیام تمام شد . وقت شادی و سرور رندان باده نوش فرا رسید . یعنی حالا دیگر زمان عیش و نوش است . حاصل کلام اینکه ، با فرا رسیدن عید همایونی ، این وضع مسرت بخش و حالت طرب ظهور کرد . [ زهد فروشان = کسانی که به زهد تظاهر می کنند . گرانجان = دارای جان سنگین ]
تفسیر بیت سوم: چه ملامت و آزار می رسد به آن کس که مثلِ ما باده می خورد . این که در نزد عشاق و رندان عیبی و خطایی نیست . یعنی پیشِ عشاق و رِنود ، باده نوشی سهو و خطایی محسوب نمی شود . اگر هم پیشِ زهاد و عباد ، خطا شمرده شود .
تفسیر بیت چهارم: یک باده نوش که در او هیچ روی و ریایی نباشد . بهتر از یک زهد فروش ریاکار است . که همه کارش با روی و ریا است . زیرا گناه شرب خمر ، گناهی است که با توبه ساقط می شود ولی ریا ، کفری است که با توبه محو نمی شود .
تفسیر بیت پنجم: ما رندان ریاکار نیستیم و حریفان نفاق هم نیستیم . حاصل سخن اینکه در ما نفاق و ریا پیدا نمی شود . آن که عالِمِ اسرار است یعنی خداوندی که عالِمِ سروالخفی است گواهِ این حال ماست . یعنی خدا می داند که ما ریاکار و منافق نیستیم .
تفسیر بیت ششم: فرض خدا را بجا می آوریم و به کسی هم اذیت و آزار نمی رسانیم و آنچه را که شارع مقدس جایز ندانسته ، ما نمی گوییم که جایز است . یعنی فرمایشات و دستورات خدا و پیغمبر را بجا می آوریم و به هیچ کس ظلم وستم نمی کنیم .
تفسیر بیت هفتم: چه می شود یعنی کار مهمی نیست که من و تو چند قدح باده بنوشیم . زیرا که باده از خون درخت انگور است نه از خون شما . یعنی هر که باده نوشد حقُ الله را رعایت نکرده است نه حق بنده را که مترتب با ضرو کسی باشد . [ چه شود = هیچ طور نمی شود . من و تو = خطاب عام است . رزان = جمع رز است به معنی درخت انگور ]
تفسیر بیت هشتم: این باده نوشی عیبی نیست که از آن به کسی خلل و ضروری برسد و اگر هم عیب باشد . چه می شود . آدم بی عیب کجاست . یعنی عیب فقط منحصر به باده نوشی نیست . یا عیب تنها باده خوردن نیست بلکه عیوبی هست که باده خوری نسبت به آنها هیچ است . یعنی خیلی جزیی است .
تفسیر بیت نهم: حافظ به خود می گوید : از چون و چرا و گفتگو بگذر و ساعتی باده بنوش . زیرا در برابر حکمِ خدا مجالِ چون و چرا و گفتگو نیست . یعنی هر امری که از طرف خدا صادر می شود مجالِ اعتراض ندارد زیرا خداوند در افعال خود مختار است .
