تفسیر و معنی غزل شماره 415 حافظ – ای پیک راستان خبر یار ما بگو
ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرا بگو
ما محرمان خلوت انسیم غم مخور
با یار آشنا سخن آشنا بگو
برهم چو میزد آن سر زلفین مشکبار
با ما سر چه داشت ز بهر خدا بگو
هر کس که گفت خاک در دوست توتیاست
گو این سخن معاینه در چشم ما بگو
آن کس که منع ما ز خرابات میکند
گو در حضور پیر من این ماجرا بگو
گر دیگرت بر آن در دولت گذر بود
بعد از ادای خدمت و عرض دعا بگو
هر چند ما بدیم تو ما را بدان مگیر
شاهانه ماجرای گناه گدا بگو
بر این فقیر نامه آن محتشم بخوان
با این گدا حکایت آن پادشا بگو
جانها ز دام زلف چو بر خاک میفشاند
بر آن غریب ما چه گذشت ای صبا بگو
جان پرور است قصهٔ ارباب معرفت
رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو
حافظ گرت به مجلس او راه میدهند
می نوش و ترک زرق ز بهر خدا بگو
تفسیر و معنی غزل شماره 415 حافظ
در انتظار رسیدن خبری از کسی هستی. کسی که فکر می کنی حرف تو را خوب می فهمد. در عین حال وقتی به موقعیت خود فکر می کنی و اعمالی که در گذشته مرتکب شده ای، از رسیدن خبر ناامید می شوی. نگران نباش، هر چند کمی دیر ولی بالاخره کسی که منتظرش هستی از راه می رسد و خبر دلخواه تو را به تو می رساند.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های دهم و یازدهم می فرماید: آن شراب در سبو، با عشوه ای دل صوفی را ربود. پس به ساقی بگو کی و چه موقع به مجلس می آید و وقت خوردن آن را معین می کند.
- ای حافظ اگر تو را به مجلس او راه دهد، می خوارگی کن و برای رضای خدا، ریا کاری و نفاق را کنار بگذار. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- کسی، چیزی یا مکانی را که صمیمانه طالب آن می باشید، بسیار از شما فاصله دارد. زیرا فرهنگ بسیاری از خانواده ها با هم تفاوت دارد و به اندازه کهکشان ها از یکدیگر دورند و یا از نظر فیزیکی، مسافتی فراوان دارد. به شما مژده میدهم که این فاصله با صبر و حوصله، کم و کمتر می شود. بطوریکه به مراد دلتان می رسید. پس حوصله کنید. جای نگرانی نمی باشد.
- از استعداد شگرف و دلربایی شما داد سخن هاست. چه زن و چه مرد باشید، باید بدانید که بهار زندگی، میوه اش کامیابی است که باید با تلاش و تکاپو به دست آید. شما می توانید از درخت آرزو، میوه شیرین خواستن را بچینید زیرا خواستن توانستن است. بخواه تا بیابی.
- آینده ای درخشان برایتان نوید می دهم به شرط آنکه اراده را همراه و علاقه را همگام و تلاش را همدم خود سازید.
- اگر قبله اتان، یک گل سرخ و جا نمازتان، چشمه و مهرتان، نور شد، آن وقت دشت، سجاده شما می شود.
- در خانواده شما دو نفر همیشه نگران شما هستند. سخن و پند آنها را بشنو و به آنها مهربانی کن تا خداوند به شما کمک کند.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 415 حافظ
تفسیر بیت یکم: ای پیامآور درستکرداران و دوستان راستین، خبری از یار ما بیاور و از حال گل به بلبل نغمهسرا سخنی بگو. در این بیت منظور از پیک راستان باد صبا است.
تفسیر بیت دوم: ما اهل راز و از همنشینان جلسات الفت و مودت هستیم، مترس از اینکه با ما راز بگویی، حرف آن آشنا را با یار آشنا در میان گذار.
تفسیر بیت سوم: وقتی محبوب گیسوهای خوشبوی خویش را آشفته میساخت، برای خاطر خدا بگو که چرا با ما چنین میکرد؟
تفسیر بیت چهارم: به آنکسی که گفت خاک آستانه محبوب مانند توتیا مایه شفای چشم است؛ بگو که درستی این سخن را در چشم ما امتحان کند و خاک درگاه دوست را در چشم ما بریزد.
تفسیر بیت پنجم: به آنکسی که ما را از رفتن به عشرتکده باز میدارد؛ بگو این حرف را در حضور مراد من یعنی پیر میفروش بر زبان بیاور.
تفسیر بیت ششم: اگر بار دیگر تو را بر در آن دولتسرا گذری افتاد، پس از ادای رسم ادب و خدمتگزاری، بگو… ادامه در بیت بعد
تفسیر بیت هفتم: هرچند ما گناهکاریم، اما تو ما را به جرم گناه بازخواست مکن، با خصلت مخصوص پادشاهان داستان بخشش گناه گدایان را نقل کن.
تفسیر بیت هشتم: نامه آن بزرگوار را برای این مستمند بازخوان و شرح حال آن پادشاه را برای این گدا بازگوی.
تفسیر بیت نهم: ای باد صبا، وقتی معشوق جان عاشقان را از سر گیسویش بر زمین میریخت، برای جان غریب من که در گیسوی او خانه داشت چه اتفاقی افتاد، آن را بازگو.
تفسیر بیت دهم: حکایت عارفان، روحپرور و مایه پرورش جان است، برو و نکتهای بیاموز و در برگشتن برای ما بازگوی.
تفسیر بیت یازدهم: ای حافظ، هرگاه تو را به مجلس او اجازه ورود میدهند آنجا باده بنوش و برای خاطر خدا از تظاهر و ریاکاری دست بردار.
