تفسیر و معنی غزل شماره 180 حافظ –ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
مشتاقم از برای خدا یک شکر بخند
طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن می‌شود بلند
خواهی که برنخیزدت از دیده رود خون
دل در وفای صحبت رود کسان مبند
گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند
ز آشفتگی حال من آگاه کی شود
آن را که دل نگشت گرفتار این کمند
بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند
جایی که یار ما به شکرخنده دم زند
ای پسته کیستی تو خدا را به خود مخند
حافظ چو ترک غمزه ترکان نمی‌کنی
دانی کجاست جای تو خوارزم یا خجند
تفسیر و معنی غزل شماره 180 حافظ
عشقی نهان در دل داری و منتظر یک موقعیت مثبت هستی که از جانب او فراهم شود. کار عاقلانه این است که به هر کسی اعتماد نکنی و سعی کنی بر افکار آشفته ات تسلط پیدا کنی. به زودی او به تو فرصتی خواهد داد. آماده باش تا با تلاش و فداکاری صداقت خود را به او اثبات کنی و اگر نمی خواهی ترک این عشق را بکنی، در راه خود ثابت قدم باش.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- ۱- حضرت حافظ در بیت اول و چهارم می فرماید: ای کسی که پسته دهان تو داستان شیرین قند را مسخره می کند، لحظه ای بخند زیرا آرزومند لبخند تو هستم که مانندشکر است تورا به خدای ک شکر بخند. اگر به زهد، ریایی جلوه می فروشی و اگر ما را به فسق و فجور سرزنش می کنی، ما به تو ای شیخ خودپرست اعتقاد نداریم و نمی گرویم.
- از اینکه شما محبوب دیگران می باشی، افتخار کن ولی مواظب باش گرفتار دام غرور و خودپسندی نشوی.
- به تازگی قدری ملول و غمگین هستی. علتش فکرهای بیهوده ایست که خود را بدان مشغول ساخته ای. بلکه باید بدانی این نیت با حوصله، تلاش، دقت، وقت شناسی و سرعت عمل بموقع، قابل اجراست و جای نگرانی نمی باشد.
- روحیات شما عبارت اند از: رفیق پرور، مغرور، پرشور و حیجان، مدیر، رک گو، ورزش دوست، عصبانی، ریاست طلب، قدرت طلب، جدی، خوشگذران و پرکار.
- در آینده انسانی موفق خواهی بود. بدان که شخصی کوتاه قد، سیاه چهره، بینی کشیده، با انگشتانی بلند به شما حسادت می کند. از او دوری کنید. در این هفته ملاقاتی خواهید داشت که بسیار سودمند است.
- از افراد سیگاری و معتاد به شدت دوری کنید که برای شما دام میگسترانند. درکاری شما یا همسرتان ضرر کرده اید. نگران نباشید. جبران می شود.
- تو را به خدا، دست از مادر و خواهر و برادران آن بیچاره بردار. خیرخواه و علاقه مند شما هستند. این بگو مگوها را رها سازید که زندگی به سردی گراییده است.
- برخوردی سودمند و سفری مفید در انتظار شماست و فرزندانی لایق در طالع شما وجود دارد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 180 حافظ
تفسیر بیت یکم: اى محبوب که لب خندان تو، به داستان شیرینى قند به تمسخر خنده مى‌زند، آرزومند خنده تو هستم، به خاطر خدا اندکی بخند.
تفسیر بیت دوم: درخت بهشتى طوبى با همه موزون بودن خود نمى‌تواند در برابر قامت زیباى تو خودنمایى و جلوه‌گرى کند، از ادامه دادن این داستان می‌گذرم که سخن به درازا مى‌کشد.
تفسیر بیت سوم: اگر مى‌خواهى اشک خونین مانند رودخانه از چشمانت جارى نشود، به وفادارى فرزند مردم دل نبند.
تفسیر بیت چهارم: چه جلوه‌گرى کنى و چه طعنه و سرزنش بزنی، ما به زاهد خودپسند و خودبین اعتقادى نداریم.
تفسیر بیت پنجم: کسى که دلش گرفتار کمند عشق زلف یار نشده باشد، پریشانى حال مرا چگونه در مى‌یابد؟
تفسیر بیت ششم: اکنون که بازار اشتیاق و محبت گرم است، آن دلبر بلندقد کجاست تا من جان خودم را مانند اسفند که در آتش مى‌سوزد، فداى چهره زیبا و آتش‌گون او کنم؟
تفسیر بیت هفتم: در آن جایى که محبوب ما لبخند شیرین مى‌زند، اى پسته خندان، تو کیستى؟ به خاطر خدا مخند که به خود مى‌خندى و خودت را مضحکه می‌کنی.
تفسیر بیت هشتم: اى حافظ، تو که ناز و غمزه ترکان زیبارو را رها نمى‌کنى و دل بسته آنان هستى، مى‌دانى جایت کجاست؟ شهر خوارزم یا شهر خجند جای توست. خوارزم و خجند از شهرهاى معروف ترکستان بوده که به داشتن خوبرویان معروف بوده است.
