تفسیر و معنی غزل شماره 206 حافظ –پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود
یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود
پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود
از دم صبح ازل تا آخر شام ابد
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود
سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود
حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود
بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود
رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود
در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود
شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود
تفسیر و معنی غزل شماره 206 حافظ
روزهای خوشی با هم داشتید اما اکنون فکر می کنی که او دیگر آن تمایل سابق را نسبت به تو ندارد. این اندیشه را از سر بیرون کن چون همانطور که تو به او محتاجی او نیز به تو مایل است. به زودی پیامهای امیدوارکننده ای به دستت خواهد رسید و تو را شادمان خواهد کرد.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- هر روز می گویی دریغ از روز گذشته. در حالیکه باید تصمیم خود را قطعی بگیری و با قدرت و شوکت عمل کنی. از تردید و دودلی دست برداری که آفت پیشرفت می باشد.
- شما در هر جمعی نمونه و مورد توجه هستید. پس نیازی ندارید که او از شما تعریف یا انتقاد کند. بلکه به خود متکی باشید.
- وسواس و تردید شما را پژمرده کرده است و آن شادابی گذشته را ندارید. پس اگر می خواهید کارهایتان با نظم باشد و آن طوری که می خواهید، انجام بگیرد، سعی کنید دقت کنید، تصمیم بگیرید و وقت شناس باشید.
- تحولی جدی در زندگی خانوادگی شما ایجاد می شود که به نفع پدر و مادر یا همسرتان خواهد بود. هدیه ای دریافت می کنید. از مسافر خبر خوشی می رسد و ازدواج عملی می گردد. طلاق به اصلاح می گراید. خرید و فروش اشکال ندارد.
- ویژگی های شما عبارت اند از: اهل سیر و سفر، خوشگذران، رفیق پرور، پرحرف، با محبت، پر سر و صدا، ورزشکار، این نیت عملی می گردد و اشکالی در آن وجود ندارد. بلکه با توکل به خدا و ادای نذر و رفتن به یکی از مشاهد متبرکه و خواندن سوره مبارکه یوسف آیه ۱۰ تا ۳۰، گشایش بسیار خواهد بود.
- حضرت حافظ در بیت های اول تا سوم می فرماید: قبل از این خیلی بیشتر از حالا به فکر عشاق بودی و سعی و کوششی که در محبت نسبت به ما می کردی، مشهور آفاق و عالم بود. بر در شاه بودم که گدایی نکته جالبی به من گفت. اینکه بر سر هر سفره که نشستم، در حقیقت روزی دهنده خدا بود.یاد باد آن شب ها که با دلبران شیرین لب از عشق بحث می کردیم و از حلقه عشق سخن گفته می شد.حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 206 حافظ
تفسیر بیت یکم: در زمان گذشته بیشتر از الان به فکر عاشقان بودی؛ پیوند گرم و مهر و محبت تو با ما، در سراسر گیتی مشهور بود.
تفسیر بیت دوم: یادش بخیر یا هرگز فراموش مباد آن همنشینی شبانه که با شیرین‌لبان داشتیم و به گفتگو درباره راز عشق و یاد ذکرگویی مجالس عاشقان سپری می‌شد.
تفسیر بیت سوم: قبل از اینکه این آسمان کبود و سقف نیلفام سپهر را برپا کنند، ابروی معشوق، مانند سقف باز دارنده دیدار چشم من در انحنای خود بود.
تفسیر بیت چهارم: از آغاز بامداد روز بی‌ابتدای آفرینش تا پایان شب بی‌انتهای سرنوشت، مهر و محبت بر یک پیمان استوار و ثابت قرار داشته و دارد.
تفسیر بیت پنجم: اگر سایه لطف معشوق بر سر عاشق افتاد چه ایرادی دارد؟ جای شگفتی نیست، ما به او نیاز داشتیم و او نیز قلباً به ما تمایل داشت.
تفسیر بیت ششم: هرچند زیبایی زیباروهای محفل دل و دین ما را می‌برد، اما گفتگوی ما در اطراف مزایای خوش‌طبعی و نیکوخویی دور می‌زد.
تفسیر بیت هفتم: بر درگاه خانه شاه، یک گدا نکته لطیف و سخن بکری را با من در میان گذاشت و گفت بر سر هر سفره‌ای که نشستم دریافتم که روزی دهنده اصلی خداست.
تفسیر بیت هشتم: اگر بند تسبیحی که در دست داشتم پاره شد، من تقصیری ندارم زیرا دست به دامن ساقی تن بلوری داشتم. یعنی از او تقاضای شراب می‌کردم.
تفسیر بیت نهم: بر من خورده مگیر که چرا در سحرگاه شب قدر شراب بامدادی نوشیده‌ام زیرا محبوب با حالت نشاط و سرخوشی از در درآمد و در آن هنگام جام شرابی هم در کنار تاقچه اطاق موجود بود.
تفسیر بیت دهم: از آن زمان که حضرت آدم در بهشت بود، شعر حافظ برای زینت بر برگ‌های گل نسرین و گل سرخ نوشته شده بود. مبالغه در زیبایی غزلیات حافظ است.
