تفسیر و معنی غزل شماره 483 حافظ – سحرگه ره روی در سرزمینی
سحرگه ره روی در سرزمینی
همی‌گفت این معما با قرینی
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد (بماند) اربعینی
خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی
مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
نمی‌بینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی
درون‌ها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی
اگر چه رسم خوبان تندخوییست
چه باشد گر بسازد با غمینی
ره میخانه بنما تا بپرسم
مآل خویش را از پیش بینی
نه حافظ را حضور درس خلوت
نه دانشمند را علم الیقینی
تفسیر و معنی غزل شماره 483 حافظ
نیتی در دل داری، اگر می خواهی به این آرزو برسی در اولین مرحله باید صبور باشی. و دیگر اینکه اگر کاری از دستت بر می آید برای نیازمندان انجام ده و با اطرافیان خود خوش خلق باش. اگر دست تو چراغی بر تیرگی شب کسی روشن کند خدا نیز نور لطف خود را بر تو ارزانی خواهد داشت و تو را به نیتت خواهد رساند.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های دهم و یازدهم می فرماید: راه میکده معرفت را به من نشان بدهید تا پایان کار خود را از پیر و مرشدی که جام جم عشق در دست دارد، سوال کنم.
- حافظ حضور قلبی برای تدریس در خلوت و درس ندارد و دانشمند نیز هنوز به دانش محض دست نیافته و گرفتار شک علمی خود است. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- او به شما مشکوک است. فکر میکند که شما قصد فریب او را دارید و رقیبی برایش ساخته اید. بنابراین از این موضوع سخت ناراحت می باشد. اگر چه ظاهر نمی سازد پس شما باید او را به هر وسیله مطمئن سازید.
- این نیت دارای موانع گوناگون می باشد تا عملی گردد و قبل از هر چیز باید مقدمات آن فراهم گردد تا کاملاً بر وفق مراد انجام گیرد. بنابراین باید با تلاش و کوشش همراه با اراده، به خداوند توکل کنید.
- این هفته کسی سخت از شما دلخور شده و رنجیده است. پس هر چه زودتر او را دلگرم سازید.
- نسبت به زندگی شما حسادت می شود. همسرتان شخصی دمدمی است. ضروریست که او را به امور قانع سازید زیرا وی شما را بسیار دوست دارد.
- ویژگی های شما عبارت اند از: خوش برخورد، سازشکار، منطقی، سیاستمدار، قابل اعتماد، مسئولیت پذیر و عاقل.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 483 حافظ
تفسیر بیت یکم: سحرگاهان سالک راه معرفتی در مرز و بومی، با دوست همراه خود این نکته را به صورت کنایه در میان می‌نهاد…
تفسیر بیت دوم: که ای صوفی متعبد، این را بدان که شراب موقعی زلال و ناب می‌شود و می‌رسد که چهل روزی در ظرف بماند. اشاره به گوشه‌نشینی چهل روزه صوفیان دارد.
تفسیر بیت سوم: خداوند از آن دلق زاهدانه ریایی صد بار بیزار است که در هر آستین آن صد بت پندار باطل پنهان باشد.
تفسیر بیت چهارم: هر چند از جوانمردی نامی بیش نمانده و از آن نشانی نیست، تو حاجت خود را با محبوبی نازپرور در میان بگذار.
تفسیر بیت پنجم: ای صاحب خرمن و متمول، اگر به خوشه‌چین نیازمندی رحم کنی، پاداش آن به تو می‌رسد.
تفسیر بیت ششم: در کسی انگیزه شاد زیستن، دارویی برای درمان دل‌های آزرده و غیرتی برای حفظ شعائر دین نمی‌بینم.
تفسیر بیت هفتم: قلب‌ها سیاه و تاریک شده است، امیدوارم که از عالم غیب نفس پرهیزکاری چراغی بیفروزد تا دل‌ها روشن شود.
تفسیر بیت هشتم: اگر وجود و تدبیر حضرت سلیمان در میان نباشد، از نقش نگین انگشتری او چه کاری برمی‌آید؟
تفسیر بیت نهم: هرچند شیوه خوبرویان پرخاشگری و ناسازگاری است، اما چه می‌شد اگر آن خوبرو با افسرده‌دلی سر سازش داشت.
تفسیر بیت دهم: راه میکده را به من نشان بده تا از پیر مغان که پیشگویی میکند، آینده و سرانجام کار خود را جویا شوم.
تفسیر بیت یازدهم: برای حافظ حضور قلبی برای تدریس در خلوتسرای خود و برای عالم و محقق دانش بی‌شک و شبهه باقی نمانده است.
