تفسیر و معنی غزل شماره 350 حافظ –به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن میرسد چه چاره کنم
سخن درست بگویم نمیتوانم دید
که می خورند حریفان و من نظاره کنم
چو غنچه با لب خندان به یاد مجلس شاه
پیاله گیرم و از شوق جامه پاره کنم
به دور لاله دماغ مرا علاج کنید
گر از میانه بزم طرب کناره کنم
ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت
حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم
گدای میکدهام لیک وقت مستی بین
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم
مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم
به تخت گل بنشانم بتی چو سلطانی
ز سنبل و سمنش ساز طوق و یاره کنم
ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ
به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم
تفسیر و معنی غزل شماره 350 حافظ
بارها با خود تصمیم گرفته ای که دست از کارهای بیهوده بکشی و برای آینده خود فکری بکنی، ولی هر بار عهد خود را شکسته ای و فکر می کنی توان ترک عادت زشت گذشته را نداری. حس اعتماد به نفس خود را تقویت کن و از خدا یاری بخواه تا قبل از آنکه خیلی دیر شود تصمیم خود را عملی کنی.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های اول، ششم و نهم می فرماید: با قصد توبه هنگام سحر تصمیم گرفتم که استخاره کنم. چون بهار توبه شکن فرا میرسد و هیچ چاره ای جز این کار ندارم. من گدای میخانه ام اما هنگام مستی ام ببین که ناز بر فلک و حکم بر ستاره می کنم. حافظ از پنهانی می خوردن غمگین است. با آواز ساز و نی رازش را آشکارا می کند. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- از این که همیشه سعی دارید دامن خود را به گناه آلوده نسازید و مال حرام در زندگیت راه پیدا نکند، آفرین بر شما. همیشه سعی کنید از جاده مستقیم خارج نشوید اگر چه عده ای شما را از این کار باز می دارند و می گویند چرا اینقدر به مردم کمک می کنید. شما با توکل بر خدا و برای رضای خداوند به این کار نیک ادامه دهید.
- به زودی مژده ای در یافت می کنید و تغییرات کلی در زندگی شما روی خواهد داد بطوری که همه را شیفته و شیدای خود خواهید ساخت.
- مسافرت را توصیه می کنم. بیمار شفا می یابد. قرض ادا می شود. گمشده خبرش خواهد آمد. اوضاع بر وفق مراد شما خواهد شد.
- لجبازی و وسواس را کنار بگذارید و با اخلاق خوب، زندگی را به جلو ببرید که موفقیت همگام شما می باشد.
- در ۱۰ روز آینده خوابی خواهید دید که با مادر و بچه ها در باغ بزرگی هستید. تعبیرش جمع خانوادگی شما تحولی جدید می یابد بطوری که همه از آن تحول و دگرگونی خرسند هستند و زندگیتان بمراتب بهتر می شود.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 350 حافظ
تفسیر بیت یکم: سحرگاهان با خود میگفتم که به قصد توبه کردن استخاره بزنم، اما فصل بهار توبهشکن نزدیک است، نمیدانم چه چارهای بیندیشم؟
تفسیر بیت دوم: راستش را بگویم، من چشم دیدن این را ندارم که دوستان همپیاله من شراب بنوشند و من تماشاگر باشم.
تفسیر بیت سوم: مانند غنچه نیمهباز با لبی خندان، به یاد مجلس شاه ابواسحاق پیاله شراب میگیرم و گریبان خود را از اشتیاق پاره میکنم.
تفسیر بیت چهارم: اگر در فصل گل لاله و بهار، از مرکز مجلس عیش و نوش خود را به کنار کشیدم، مغز بیمار مرا معالجه کنید.
تفسیر بیت پنجم: آنگاه که از دیدن روی دوست به آرزوی خود دست یابم، سر دشمن را به سنگ سخت حواله میکنم.
تفسیر بیت ششم: من فقیر دُردنوش میخانه هستم، اما هنگامی که مست میشوم بیا و ببین که چگونه به آسمان ناز میفروشم و بر ستارهها فرمان میرانم.
تفسیر بیت هفتم: من که از گرفتن پول دستگاه دولتی خودداری نمیکنم، دیگر چرا به بدگویی رند شرابخوار پرداخته و او را سرزنش کنم؟
تفسیر بیت هشتم: محبوب زیبارو را مثل یک پادشاه بر تخت گل نشانیده و از سنبل و سمن برای او گردنبند و دستبند میسازم.
تفسیر بیت نهم: حافظ از بس در پنهانی باده نوشیده، افسرده حال شده است. بر آنم که با بانگ عود و نی رازش را برملا کنم.