تفسیر و معنی غزل شماره 379 حافظ – سرم خوش است و به بانگ بلند میگویم
سرم خوش است و به بانگ بلند میگویم
که من نسیم حیات از پیاله میجویم
عبوس زهد به وجه خمار ننشیند
مرید خرقه دردی کشان خوش خویم
شدم فسانه به سرگشتگی و ابروی دوست
کشید در خم چوگان خویش چون گویم
گرم نه پیر مغان در به روی بگشاید
کدام در بزنم چاره از کجا جویم
مکن در این چمنم سرزنش به خودرویی
چنان که پرورشم میدهند میرویم
تو خانقاه و خرابات در میانه مبین
خدا گواه که هر جا که هست با اویم
غبار راه طلب کیمیای بهروزیست
غلام دولت آن خاک عنبرین بویم
ز شوق نرگس مست بلندبالایی
چو لاله با قدح افتاده بر لب جویم
بیار می که به فتوی حافظ از دل پاک
غبار زرق به فیض قدح فروشویم
تفسیر و معنی غزل شماره 379 حافظ
دنبال اهداف خاصی در زندگی هستی که به نظر دیگران بی ارزش می آید ولی به اعتقاد خودت بهترین اهداف و بهترین روش را برای رسیدن به آنها انتخاب کرده ای. اعتماد به نفس شما شایسته تقدیر است و ایمان و اعتقاد شما به هدفتان عامل موفقیت شماست، پس به طعنه ها و سرزنش های دیگران اعتنا نکن و اهداف خود را دنبال کن که پیروز خواهی شد.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- از سرزنش ها و نیش زبان ها ناراحت نشو. بلکه اولاً توکل بر خداوند داشته باش. ثانیاً پشتکار، دقت و سرعت همراه با تعلیم از استادانی ماهر و کار آزموده و باتجربه را از یاد نبرید زیرا موفقیت با شماست و در گرو اراده شما قرار دارد.
- از اینکه صریح لهجه و راستگو می باشید، ناراحت نباشید ولی مواظب باشید با نیش و زخم زبان موجب آزار اطرافیان خود نشوید. از اینکه ریا و تزویر ندارید و مانند کف دست صاف و صادق می باشید، به شما تبریک می گویم ولی در زندگی امروزی قدری سیاست و کیاست لازم است. چون مردم همسان و یک عقیده نمی باشند.
- این نیت با صبر و شکیبایی انجام می گیرد زیرا تمام امکانات و لوازم آن فراهم نشده است. ناگزیر باید قدری شکیبا و با حوصله باشید.
- حضرت حافظ در بیت های اول، دوم و آخر می فرماید: سرمستم و به صدای رسا می گویم که من لحظه خوش بوستان زندگی را از لب ساغر می طلب می کنم. چهره مستانه با ترش رویی زاهدانه یکی نیست و با هم کنار نمی آیند. از این جهت من هوادار دلق میگساران کهنه کار گشاده رویم. می بده که به فتوای حافظ با باده صاف می توان نیرنگ و ریا را از دل پاک خود بزدائیم.
- انسان شکار گناهان خویش است. پس صیاد خود را فربه نکنیم. مسافرتی مهم در پیش دارید. پدر یا همسر شما در معامله ای زیان دیده، از طرف بنده به او مژده بدهید که دقیقاً ۱۵ روز دیگر سود فراوانی به دست می آورد. به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 379 حافظ
تفسیر بیت یکم: سرمست و شادمان هستم و با صدای بلند میگویم که من غنیمت زندگی جاودان را از لب پیمانه شراب جسته و بهدست میآورم.
تفسیر بیت دوم: حالت تروشرویی ناشی از زهد که در چهره زاهد نمودار است، در چهره میزده پدیدار نمیشود، از این رو من هوادار گروه میخواران مستمند و دُردنوشان گشادهرو هستم.
تفسیر بیت سوم: به سرگردانی در جهان مشهور شدم، از آن سبب که ابروی محبوب، مرا مانند گوی در خم چوگان خود گرفت.
تفسیر بیت چهارم: اگر رهبر زرتشتیان در میخانه را به روی من باز نکند، چه درگاه دیگری را بکوبم و برای چارهجویی کار خود به کجا بروم؟
تفسیر بیت پنجم: مرا شماتت مکن که همچون گلی خودرو و خودسر در چمن دنیا روییدهام، بلکه همانطور که مربیان مرا میپرورند رشد میکنم.
تفسیر بیت ششم: تو درباره من به عبادتگاه صوفیان و عشرتکده مغان کار نداشته باش، خدا شاهد است که هرجایی که باشم، با او هستم.
تفسیر بیت هفتم: گَرد و خاک راه سلوک و طلب معرفت اکسیر بهروزی و خوشبختی است؛ من بنده درگاه آن خاک آستانه هستم که بوی خوش عنبر میدهد.
تفسیر بیت هشتم: از شوق دیدار چشم خمار نگار خوشقدوقامت، همچون لاله با جام باده در دست در کنار جویی افتادهام.
تفسیر بیت نهم: شراب بیاور که بنا به رأی شرعی حافظ، با آب روان باده، گرد و خاک دورویی و ریا را از دل پاک خود بزدایم.
