تفسیر و معنی غزل شماره 62 حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست
واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست
زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست
سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست
بس نگویم شمه‌ای از شرح شوق خود از آنک
دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست
گر دهد دستم کشم در دیده همچون توتیا
خاک راهی کان مشرف گردد از اقدام دوست
میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست
حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست
تفسیر و معنی غزل شماره 62 حافظ
به شدت واله و شیفته کسی هستی و همیشه منتظر پیغامی از جانب اویی. اما بدان که فداکاری ها و پافشاری های تو در راه این عشق بی مورد است و اسباب دردسر را فراهم خواهد کرد. او بنابر دلایلی به این عشق رضایت ندارد. اگر واقعا دوستش داری به خواسته اش احترام بگذار و از زندگیش بیرون برو، گرچه می دانم برایت خیلی دشوار و عذاب دهنده است ولی شاید این فداکاری بزرگ تو، دل او را بلرزاند.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- آرزو داری با او حرف بزنی یا پیامی از او بشنوی. بهتر است صرف نظر کنی.
- حضرت حافظ در بیت هفتم می فرماید: مراد من وصال محبوب است اما جانان قصدش فراق و هجران است که من هم به دلخواه او عمل می کنم. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- اگر چه شما در محبت، شخصی با وفا، ثابت قدم و فداکار هستید و آنقدر که به فکر دوستان و آشنایان می باشید. به فکر خود نمی باشید ولی بدانید که ایثار کار بزرگان است اما برای هر کسی و هر جایی جایز نمی باشد. چون بعضی از مردم ارزش واقعی آن را نمی دانند و خیال می کنند که نوعی وظیفه است و شما دقیقاً از همین رنج می برید.
- اینجانب عمل شما را می پسندم و محبت، ایثار، عشق و بخشندگی شما را تحسین می کنم. بویژه اینکه دارای روحی بلند پرواز و طالعی سرکش هستید اما باید در کارتان اراده، علاقه و پشتکار را همراه سازید.
- اخیراً به کسی یا چیزی علاقه پیدا کرده اید که او با شما سر سازگاری و همراهی ندارد و تلاش شما در سازگاری او بی نتیجه مانده است. برای گشایش توصیه می کنم به یکی از مشاهد متبرکه برو و نذر کن و آخر شب هنگام خواب، قرآن کریم را بردار و سوره مبارکه الاسراء را با معنی و حضور قلب بخوان که گشایش بسیار است.
- اگر می توانی از انجام این عمل صرف نظر کن زیرا در آینده ای نه چندان دور، با کسی ملاقات خواهی کرد که گشایش بسیار برای شما خواهد بود و موجب میشود تا زندگی شما تغییر کلی پیدا کند.
- در زندگی به دیگران سخت نگیر و موجبات رنجش آنان را فراهم نکن. بلکه با علاقه به زندگی خود امیدوار باش که آینده متعلق به شماست.
- مسافرت را توصیه می کنم. از سفر کرده، خبری فعلاً نمی رسد. خرید و فروش اشکال ندارد. آنچه الساعه در فکر داری، خالی از اشکال می باشد، اراده کن.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 62 حافظ
تفسیر بیت یکم: ای پیک عاشقان مشتاق ، مرحبا ، خبر دوست را بده تا از سرِ علاقه جانم را فدای نامِ دوست نمایم . یعنی به محضِ شنیدن نامِ مبارکش ، بی اختیار جان و دل را نثارِ نامِ شریفِ جانان نمایم . [ پیک مشتاقان = ممکن است مراد «صبا» یا خودِ «پیک جانان» باشد / رغبت = میل ]
تفسیر بیت دوم: طوطیِ طبع من مانند بلبل در قفس واله و شیدا است از شکر و بادام دوست . یعنی از لب و دهان و چشم دوست ، جون غذای طوطی شکر و بادام می باشد . به همین مناسبت اینها را با طوطی جمع کرده . [ واله = حیران ، شیدا ، دیوانه / قفس = محل حبسِ پرنده / معمولا شعرا بادام را به چشم تشبیه می کنند ]
تفسیر بیت سوم: زلف آن جانان دام است و خالش دانۀ دام و من به امید یک دانه به دام دوست افتاده ام .
تفسیر بیت چهارم: هر کس چون من در ازل از جام دوست یک جرعه نوشید ، از مستی تا صبح قیامت سر بلند نکند . یعنی آنکه وجودش در ازل با شراب عشق و محبت سرشته شد . تا صبح روزِ حشر مستِ شراب عشق است . [ بر نگیرد = بلند نکند / جرعه = آن مقدار شراب و یا شربتی که بعد از خوردن در تهِ ظرف یا قدح می ماند ]
تفسیر بیت پنجم: من از شرح شوق خود به جانان شمه ای گفتم ، زیرا شرح بیش از یک شمه باعث ابرام و دردسر دوست است . یعنی اظهار محبت برای نمودن شوق و اشتیاق خود نسبت به جانان کافی است زیرا محابیب از این نوع کارها خیلی زود متأثر می شوند . حاصل کلام : در شرح شوق و اشتیاق نوعاََ مدح لازم می شود و این هم ناخوشایند است از هر کسی که دیده شود . خصوصاََ از عاشق نسبت به معشوق خود . [ شمه = در لغت به معنی بو است ولی در اینجا مراد یک جزء می باشد / ابرام = در لغت به معنی محکم کردن است ولی در اینجا مراد تکلیف است ]
تفسیر بیت ششم: اگر دستم دهد چون توتیا به چشم می کشم آن خاکی را که زیر پاشنه های دوست مشرف شده است . یعنی اگر خاک زیر پای دوست برایم میسر شود و به دستم رسد چون توتیا آن را به چشمم می کشم . [ توتیا = از مواد معدنی است که چون سُرمه به چشم می کشند / قدم = در لغت به معنی پاشنه است اما مردم آن را به معنای پا استعمال می کنند ]
تفسیر بیت هفتم: من مرادم وصال جانان است اما جانان قصدِ فراق دارد . با این وصف من ، مراد خود را ترک کردم تا مراد دوست حاصل شود . یعنی مقصود او که فراق و هجران است . من هم دلخواه او را اختیار کردم .
تفسیر بیت هشتم: ای حافظ ، در درد و الم جانان بسوز و با بی درمانی در دردت بساز . و از این وضع که دردت درمان ندارد راضی و قانع باش ، زیرا دردِ بی آرامِ دوست درمان ندارد . بساز = قانع و راضی باش / بی آرام = چیزی که لحظه ای راحتی ندهد ]
