تفسیر و معنی غزل شماره 467 حافظ – زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
گر چه ماه رمضان است بیاور جامی
روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی ساعد سیم اندامی
روزه هر چند که مهمان عزیز است ای دل
صحبتش موهبتی دان و شدن انعامی
مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد
که نهاده‌ست به هر مجلس وعظی دامی
گله از زاهد بدخو نکنم رسم این است
که چو صبحی بدمد در پی اش افتد شامی
یار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی
آن حریفی که شب و روز می صاف کشد
بود آیا که کند یاد ز دردآشامی
حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار به دست آوری از خودکامی
تفسیر و معنی غزل شماره 467 حافظ
برای نیتی که در سر داری هنوز زود است و وقت مناسب برای انجام این نیت هنوز نرسیده، اما می توانی پیغام خود را به او برسانی. از خودکامی و خودرأیی بپرهیز و برای شروع کار با کسانی که از تو تجربه بیشتری دارند، مشورت کن و منتظر موقعیت مناسب بمان.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- از زمان کمتر بهره می گیرید و وقت های زیادی را بیهوده به هدر می دهید. در حالی که انسانهای موفق همیشه به فرصت ها توجه دارند. اگر امروز فعالیت نکنید، در آینده پشیمان می شوید. به او بگویید هر چه در توان دارد بکوشد که موفق می شود.
- چشم به راه کسی یا چیزی یا شغلی می باشید که به دست آوردن آن مستلزم کار، تلاش، تجربه و اندیشه بیشتر می باشد. کسی به شما پیشنهادی کرده اما شما نسبت به آن بی توجهی کردید، در حالی که می توانستید بهره کافی را ببرید.
- این نیت عملی می گردد و جای نگرانی وجود ندارد. علت این تاخیر این است که شما مقدمات لازم را فراهم نساخته اید و با جدیت وارد کار نشدید. پس توکل بر خدا کنید و اقدام نمایید.
- به یکی از مشاهد متبرکه بروید و سوره مبارکه بقره، آیه ۸۰ تا ۱۱۰ را با حضور قلب و معنی بخوانید. گشایش بسیار است.
- به پدر، مادر و همسر توجه کافی داشته باشید. آنها عاشقانه شما را دوست دارند پس به مهر و محبت آنها پاسخ دهید.
- ویژگی های شما عبارت اند از: فعال، پرتحرک، ایده آلیست، با احساس، مادی گرا، با سیاست، با فکر، آزاده، دلربا، جذاب، شیک پوش، اهل تجملات، شاداب، خنده رو، بذله گو و خوش برخورد.
- از مسائلی که پیش آمده، زیاد نگران نباشید. مردم آنقدر ناراحتی دارند که اگر از آن آگاه شوید، ملاحظه خواهید کرد که بسیار خوشبخت هستید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 467 حافظ
تفسیر بیت یکم: هر چند در ماه رمضان به سر می‌بریم، از آن شراب عشق که هر خام و ناآزموده را پخته و مجرب می‌سازد، پیاله‌ای بیاور و به ما بنوشان.
تفسیر بیت دوم: مدت‌ها سپری شد که گیسوی بلند بالایی و بازوی سپید بدنی، دست من بیچاره را نگرفته است.
تفسیر بیت سوم: ای دل، ماه روزه هرچند مثل مهمان گرامی است، مصاحبت با او را بخشش و نعمت و رفتنش را احسان و لطف به حساب آور.
تفسیر بیت چهارم: در این ماه هیچ پرنده هوشیار مقابل در خانقاه به پرواز در نمی‌آید، زیرا در هر مجلس موعظه خانقاه دامی گسترده شده است.
تفسیر بیت پنجم: از پارسای تندخو گلایه نمی‌کنم، زیرا این قاعده و رسم روزگار است که هر صبح که طلوع می‌کند شب سیاهی به دنبال دارد.
تفسیر بیت ششم: ای باد صبا، آنگاه که محبوب من با ناز برای تماشای گلزار به راه می‌افتد، از سوی من به او پیامی برسان.
تفسیر بیت هفتم: آن همنشین هم‌پیاله که شب و روز باده زلال می‌نوشد آیا ممکن است از آن کسی که دُرد شراب می‌نوشد یادی بکند؟
تفسیر بیت هشتم: ای حافظ، اگر وزیر وقت به داد دل تو نرسد، به دشواری می‌توان از یار خودرأی، کام و خواسته دل خود را بستانی. منظور از آصف عهد در اینجا خواجه تورانشاه وزیر شاه شجاع است.
