تفسیر و معنی غزل شماره 370 حافظ –صلاح از ما چه میجویی که مستان را صلا گفتیم
صلاح از ما چه میجویی که مستان را صلا گفتیم
به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم
در میخانهام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
گرت باور بود ور نه سخن این بود و ما گفتیم
من از چشم تو ای ساقی خراب افتادهام لیکن
بلایی کز حبیب آید هزارش مرحبا گفتیم
اگر بر من نبخشایی پشیمانی خوری آخر
به خاطر دار این معنی که در خدمت کجا گفتیم
قدت گفتم که شمشاد است بس خجلت به بار آورد
که این نسبت چرا کردیم و این بهتان چرا گفتیم
جگر چون نافهام خون گشت کم زینم نمیباید
جزای آن که با زلفت سخن از چین خطا گفتیم
تو آتش گشتی ای حافظ ولی با یار درنگرفت
ز بدعهدی گل گویی حکایت با صبا گفتیم
تفسیر و معنی غزل شماره 370 حافظ
راههای گوناگونی را امتحان کرده ای ولی هیچ کدام نتیجه مطلوب را بدست نیاورد و اسباب شرمندگی تو را در نزد دوستان و آشنایان فراهم کرد و این باعث رنج و عذابت شده و فکر می کنی که این تاوان اشتباهاتت است. تو تلاش خود را کرده ای اما با بدشانسی روبرو شده ای ولی هنوز فرصت هست. یکبار دیگر و این بار حساب شده وارد عمل شو که قطعا موفق خواهی شد.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- چرا به نصایح و اندرزهای خردمندانه ای که به شما داده می شود کمتر توجه دارید؟ در حالی که هیچ انسانی از پند و اندرز بی نیاز نمی باشد. اگر شما به نصایح پدر و مادر توجه می کردید، اینک در شرایط عالی تری بودید. به هر حال، هیچ وقت برگذشته افسوس مخورید. بلکه از گذشته پند بگیرید و حال را دریابید. آگاهانه و با اراده ای قوی، علاقه و سرعت عمل زندگی خود را بسازید. حتماً موفق و پیروز می شوید. بر خداوند توکل داشته باشید.
- این نیت دارای مقدماتی می باشد که هنوز اجرای آن فراهم نشده است. اطرافیان توجه خاص به شما دارند ولی شما ارزش این کار را نمی دانید. راز دل خویش را با هر کسی در میان نگذارید در حالی که باید خوددار باشید.
- حضرت حافظ در بیت های اول و دوم می فرماید: پارسایی و زهد از ما میخواهید در حالی که میگساران را به باده نوشی خواندیم. با دیدن چشم مست تو، با عافیت بدرود گفتیم و از سلامت و ایمنی چشم پوشیدیم. در میکده رندان، پاکباز را به روی من باز کن که از خانقاه صوفی و تصوف چیزی به دست نمی آید و مشکلی حل نمی شود. چه باور کنی و چه منکر شوی، مطلب همین است که گفتم. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- باید بگویم که حواس پنجگانه حواس مادی انسان هاست اما حس معنوی مومنان، دریایی بیکرانه ای است که تفسیر عشق می باشد. نگران بیمار خود نباشید. خرید و فروش را توصیه می کنم. تغییر شغل فعلاً صلاح نمی باشد چون تغییرات اساسی در بین است.
- از طریق موبایل و اینترنت تبادل افکار و عقیده وجود دارد ولی مراقب نقش زیر بنایی کار باشید. با اینترنت می توان پول بدست آورد ولی کمتر می توان عشق را کسب کرد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 370 حافظ
تفسیر بیت یکم: پرهیزکاری از ما مخواه زیرا ماییم که مستان را به آواز بلند دعوت و در اطراف چشم مست تو ترک آسایش و عافیت کردیم.
تفسیر بیت دوم: در میکده را بر روی من باز کن که در عبادتگاه هیچ گرهی از کار من گشوده نشد. چه باور کنی چه نکنی لُب کلام همین بود که ما با تو در میان نهادیم.
تفسیر بیت سوم: ای ساقی، من از حالت چشم تو، مست و نابسامان از پا افتادهام، با این حال به رنجی که از جانب دوست بیاید هزار خوشامد میگویم.
تفسیر بیت چهارم: هرگاه مرا نبخشی عاقبت پشیمان شده افسوس خواهی خورد. یادت باشد که در حضورت، این مطلب را کجا با تو در میان نهادم.
تفسیر بیت پنجم: قامت رعنای تو را به شمشاد تشبیه کردم، این تشبیه سبب شرمندگی شد که چرا نسبت ناروا داده و این تهمت را روا داشتهایم.
تفسیر بیت ششم: جگرم همچون نافه آهو غرق خون شد؛ جزای آنکه از روی اشتباه و خطا زلف تو را با مُشک چین قیاس کردیم، کمتر از این نبود.
تفسیر بیت هفتم: ای حافظ، تو مثل آتش سوزان شدی، اما این آتش تو در یار اثر نکرد. درست به مانند این که از بی وفایی گل، در گوش باد گذرا سخن گفته باشیم.