تفسیر و معنی غزل شماره 293 حافظ – بامدادان که ز خلوتگه کاخ ابداع
بامدادان که ز خلوتگه کاخ ابداع
شمع خاور فکند بر همه اطراف شعاع
برکشد آینه از جیب افق چرخ و در آن
بنماید رخ گیتی به هزاران انواع
در زوایای طربخانه جمشید فلک
ارغنون ساز کند زهره به آهنگ سماع
چنگ در غلغله آید که کجا شد منکر
جام در قهقهه آید که کجا شد مناع
وضع دوران بنگر ساغر عشرت بر گیر
که به هر حالتی این است بهین اوضاع
طره شاهد دنیی همه بند است و فریب
عارفان بر سر این رشته نجویند نزاع
عمر خسرو طلب ار نفع جهان می‌خواهی
که وجودیست عطابخش کریم نفاع
مظهر لطف ازل روشنی چشم امل
جامع علم و عمل جان جهان شاه شجاع
تفسیر و معنی غزل شماره 293 حافظ
زندگی پستی و بلندیهای بسیار دارد اما انسان در هر شرایطی که قرار بگیرد، چه در سختی و چه در آسایش، می بایست روحیه خود را حفظ و شاد زندگی کند. زیرا روحیه مثبت، قدرت انسان را مضاعف می نماید. فردا برای تو روز تازه ای است، روزی که می تواند سرشار از موفقیت و کامیابی باشد.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- گویا از گم گشته ای سراغ می گیرید و برای دستیابی به آن خود را به آب و آتش می زنید تا این موفقیت را کسب کنید. پس با اعتماد به نفس تلاش می کنید اما دقت و هوشیاری را از دست ندهید و در این راه از طرف شخص مهمی به شما مساعدت می شود که باعث سرعت بخشیدن آن می گردد. نهایت بهره را از زمان و فعالیت خود ببرید.
- به شما مژده می دهم که طالعت در برج سعد می باشد و آینده ای بس درخشان در پیش روی دارید. به شرط آنکه سرعت عمل، دقت و تلاش را از دست ندهید. پس به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. در اجرای این نیت کوچکترین تردید به خود راه ندهید زیرا توکل بر خدا از همه چیز بهتر است.
- اوضاع بر وفق مراد خواهد شد. اندکی حوصله کنید. تا ۲۰ روز دیگر خبرهای جالبی خواهد رسید. بیمارتان شفا می یابد. مسافرتان خوش خبر خواهد شد. مقام و ثروتی در انتظار شماست اما مواظب حسودان باشید و راز دلتان را با آنان در میان نگذارید.
- حضرت حافظ در بیت های چهارم تا ششم می فرماید: چنگ این گونه فریاد شادی می آورد که، انکار کننده آواز خوانی صوفیانه، کجا رفت و ساغر به خنده لب باز می کند که باز دارنده از باده گساری کجا رفت. حال روزگار مرا مشاهده کن. پس جام شادی به دست گیر زیرا بهترین حالت در این وضع متغیر و ناپایدار، شراب خوردن و غم به دل راه ندادن است.
- زلف معشوق زیبای دنیا، یکسره رشته اسارت و فریب است. عارفان به فریب گیسوی دنیا به جنگ با دیگران برنیایند و بر سر دنیا جنگ نمی کنند. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 293 حافظ
تفسیر بیت یکم: هنگام صبح که از نهان‌خانه کاخ آفرینش، خورشید پرتوی خود را به هر سو می‌پراکند.
تفسیر بیت دوم: چرخ، از گریبان افق آینه را بیرون کشیده و چهره دنیا را به هزاران گونه نشان می‌دهد.
تفسیر بیت سوم: در گوشه عشرتکده خورشید، ستاره سحری زهره به آهنگ رقص، ارغنون می‌نوازد.
تفسیر بیت چهارم: ساز چنگ، به جوش و خروش درمی‌آید که مخالف نغمه موسیقی کجاست؟ و جام شراب با خنده می‌پرسد که آن کسی که باده‌نوشی را منع می‌کند کیست؟
تفسیر بیت پنجم: اوضاع زمانه را ببین و جام شادی را از دست فرو مگذار که زمانه هرگونه که باشد، بهترین وضع آن این است که غم نخوری و به شادی گرایی.
تفسیر بیت ششم: زلف محبوب زیباروی دنیا سراسر دام و مکر و فریب است و عارفان به خاطر آن به جنگ و جدال و ستیزه نمی‌پردازند.
تفسیر بیت هفتم: اگر خواستار سود و بهره‌برداری از این دنیا هستی، طول عمر پادشاه را از خدا بخواه که شخصیت بخشنده و بزرگوار او فایده‌رسان است.
تفسیر بیت هشتم: آن کسی که جلوه‌گاه لطف خداوندی و نوربخش دیده آرزوهاست و علم و عمل را دارا و به منزله جان در پیکر این جهان است، یعنی شاه شجاع.
تفسیر بیت نهم: ای حافظ، اگر شراب می‌نوشی با معشوقی گلچهره بنوش که از این بهتر کاری در دنیا و آخرت پیدا نمی‌شود.
