تفسیر و معنی غزل شماره 283 حافظ – سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش

سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش
که دور شاه شجاع است می دلیر بنوش

شد آن که اهل نظر بر کناره می‌رفتند
هزار گونه سخن در دهان و لب خاموش

به صوت چنگ بگوییم آن حکایت‌ها
که از نهفتن آن دیگ سینه می‌زد جوش

شراب خانگی ترس محتسب خورده
به روی یار بنوشیم و بانگ نوشانوش

ز کوی میکده دوشش به دوش می‌بردند
امام شهر که سجاده می‌کشید به دوش

دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات
مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

محل نور تجلیست رای انور شاه
چو قرب او طلبی در صفای نیت کوش

به جز ثنای جلالش مساز ورد ضمیر
که هست گوش دلش محرم پیام سروش

رموز مصلحت ملک خسروان دانند
گدای گوشه نشینی تو حافظا مخروش

---

تفسیر و معنی غزل شماره 283 حافظ

اگر می خواهی از گرفتاریهایی که به آن دچار شده ای خلاصی یابی، باید در زندگی میانه رو باشی. از گناه و ریاکاری بپرهیز و دلت را صاف کن. راز دل خود را تنها با خدا در میان بگذار و از او یاری بخواه. در اموری که به تو مربوط نمی شود دخالت بیجا نکن و غصه کارهای دیگران را مخور، زیرا هرکس صلاح خود را بهتر می داند.

نتیجه تفال شما به دیوان حافظ

برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید

---

توضیحات غزل شماره 283 حافظ

تفسیر بیت یکم: سحرگاهان از سروش غیبی این خبر خوش به گوشم رسید که اینک زمان سلطنت شاه شجاع است بی‌پروا میگساری کن.

تفسیر بیت دوم: سپری شد آن زمانی که مردمان صاحب‌نظر گوشه‌گیر و منزوی بودند و در حالی که هزارگونه سخن برای گفتن داشتند، به ناچار لب از سخن فروبسته بودند.

تفسیر بیت سوم: اکنون آن حکایت‌ها را که از پنهان کردن آن، دیگ سینه ما را به جوش آورده بود، به همراهی نوای موسیقی و با صدای بلند بازگو می‌کنیم.

تفسیر بیت چهارم: شرابی را که در خانه انداخته و تهیه کرده و ترس بازرسی پاسبان امور شرعی را از سر گذرانده، به شادی روی محبوب با آواز نوشانوش می‌نوشیم.

تفسیر بیت پنجم: امام جماعت شهر را که پیش از این سجاده نماز را بر دوش خود می‌افکند، شب پیش، بر دوش گرفته و از کوی میخانه بیرون بردند.

تفسیر بیت ششم: ای دل، از روی خیرخواهی، راه رستگاری را به تو نشان می‌دهم: به ترک فرمان الهی مناز، و زهد و پارسایی خود را هم به رخ مردم مکش.

تفسیر بیت هفتم: اندیشه روشن شاه جایگاه جلوه نور الهی است، اگر نزدیکی او را می‌خواهی به پاکی اندیشه‌ات همت گمار.

تفسیر بیت هشتم: غیر از تحسین بزرگواری‌های او ذکر دیگری در دل مپرور که سروش غیبی همه پیام‌ها را محرمانه به گوش دل او می‌رساند.

تفسیر بیت نهم: ای حافظ، تو یک مستمند گوشه‌نشین بیشتر نیستی، اینقدر داد و فریاد مکن. پادشاهان به راه خیر و صلاح کشور داری، آگاهی کامل دارند.