تفسیر و معنی غزل شماره 343 حافظ – چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم
چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم
کز چاکران پیر مغان کمترین منم
هرگز به یمن عاطفت پیر می فروش
ساغر تهی نشد ز می صاف روشنم
از جاه عشق و دولت رندان پاکباز
پیوسته صدر مصطبه‌ها بود مسکنم
در شان من به دردکشی ظن بد مبر
کآلوده گشت جامه ولی پاکدامنم
شهباز دست پادشهم این چه حالت است
کز یاد برده‌اند هوای نشیمنم
حیف است بلبلی چو من اکنون در این قفس
با این لسان عذب که خامش چو سوسنم
آب و هوای فارس عجب سفله پرور است
کو همرهی که خیمه از این خاک برکنم
حافظ به زیر خرقه قدح تا به کی کشی
در بزم خواجه پرده ز کارت برافکنم
تورانشه خجسته که در من یزید فضل
شد منت مواهب او طوق گردنم
تفسیر و معنی غزل شماره 343 حافظ
در تمام سالهای زندگی خود به دنبال کار و فعالیت بوده ای و تاکنون از مال دنیا تقریبا بی نیاز شده ای، اما اکنون احساس تنهایی و خستگی می کنی. به دنبال همزبان و مونسی هستی که تو را درک کند. در این کار مصرانه اقدام کن و فرصت را از دست نده که صلاح تو در این است.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های پنجم و هفتم می فرماید: حیف است بلبلی خوش الحان چون من در چنین دنیای فقر و فنایی گرفتار شود. در حالی که زبانی شیرین دارد. مانند گل سوسن خاموش مانده است.
- ای حافظ تا کی زیر خرقه قدح باده را خواهی کشید و پنهانی شراب میخوری. در مجلس خواجه پرده از کارت بر می دارم و رازت را فاش می کنم. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- صدق و صفای باطن شما زبان زد خاص و عام می باشد. به همین جهت خداوند به شما محبت فراوان دارد و چه بسیار مشکلات شما را حل کرده است. اطرافیان شما را نشناخته اند. بدین جهت است که عده ای از روی حسادت، بی خردی و از روی کج فهمی طعنه می زنند. شما ناراحت نباشید بلکه با اراده ای قوی و مصمم گام بدارید تا موفق شوید و چشم ها را خیره کنید.
- این نیت با کمی درایت قابل اجراست اما نیاز به زمان دارد و زمان خود به خود همه مسائل را حل می کند.
- مسافر حالش خوبست. ۴ فرزند در طالع دارید که اولی و سومی موفق می شوند و باعث سرافرازی می گردند.
- در ۱۲ شب آینده خوابی خواهید دید که در زمینی وسیع ایستاده اید. بطوری که افق دور در نظر شما نزدیک است. نشانه آن است که خداوند فرزندانی شایسته نصیب شما می کند.
- به پدر و مادر احسان کنید و به یکی از مشاهد متبرکه بروید. دعا کنید و نذر خود را ادا کنید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 343 حافظ
تفسیر بیت یکم: بیشتر از چهل سال است که من ادعای این را دارم که یکی از کوچکترین بندگان پیشوای زردشتیان هستم.
تفسیر بیت دوم: به برکت لطف و محبت پیر مغان، هرگز پیاله‌ام از باده ناب شفاف خالی نبوده است.
تفسیر بیت سوم: به برکت مقام و منزلت عشق و اقبال قلندران یکرنگ و بی‌ریا همیشه جایم در بالای مجالس بود.
تفسیر بیت چهارم: از اینکه دُردی‌کش میخانه‌ها هستم درباره من گمان و اندیشه بد مکن؛ که هرچند جامه‌ام به شراب آلوده شده، اما پاک و از گناه منزه هستم.
تفسیر بیت پنجم: من آن عقابی هستم که جایگاه من روی دست پادشاه بوده، این چه وضعیتی است که موقعیت و مکان درخور استحقاق مرا از یاد برده‌اند؟
تفسیر بیت ششم: مایه تأسف است که بلبلی خوش‌آواز همچون من در حال حاضر در قفس دنیا گرفتار بوده و با این زبان شیرین و خوش، مانند گل سوسن خاموش باشد.
تفسیر بیت هفتم: آب و هوای فارس به طرزی شگفت‌آور، به کام دل فرومایگان است، کجاست رفیق راه و همسفری که همراهش از این دیار مهاجرت کنم؟
تفسیر بیت هشتم: ای حافظ، تا به کی به صورت پنهانی و در زیر خرقه شراب می‌نوشی؟ من در مجلس عیش خواجه تورانشاه راز تو را فاش و پرده از کارت برخواهم داشت.
تفسیر بیت نهم: خواجه تورانشاه فرخ‌پی که در حراج و مزایده کالای فضیلت، منت بخشش‌ها و مساعدت‌هایش، چون حلقه‌ای بر گردن من و گردنم زیر بار منت اوست.
