تفسیر و معنی غزل شماره 330 حافظ –تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم
چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست
بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم
بر آستان مرادت گشاده‌ام در چشم
که یک نظر فکنی خود فکندی از نظرم
چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک الله
که روز بی‌کسی آخر نمی‌روی ز سرم
غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
هزار قطره ببارد چو درد دل شمرم
به هر نظر بت ما جلوه می‌کند لیکن
کس این کرشمه نبیند که من همی‌نگرم
به خاک حافظ اگر یار بگذرد چون باد
ز شوق در دل آن تنگنا کفن بدرم
تفسیر و معنی غزل شماره 330 حافظ
نیتی در سر داری که بهتر است از انجام آن صرف نظر نمایی، چرا که انجام این نیت برای تو جز غم و اندوه به ارمغان نخواهد آورد و هرگز نخواهی توانست به مراد خود برسی. پس بهتر است بیش از این در این کار اصرار نکنی و روش بهتری را به کار گیری.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های پنجم تا هفتم می فرماید: من غلام مردمک چشم هستم که اگر سیاه و بی رحم است اما آنگاه که رنج خود را بیان میکنم، قطره های فراوان اشک را جاری می کند. محبوب ما در برابر هر چشمی نمایشی از زیبایی می دهد ولی هیچ کس این ناز و غمزه را که من از وی می بینم، نمی یابد. اگر یار بر قبر حافظ مانند نسیم سبک سیر گذری کند، من از اشتیاق دیدارش در آن جای تنگ و تاریک گور، لباس مرگ را پاره می کنم. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- از این پس توجه کنید که در انتخاب دوست معیار لازم زندگی خانوادگی را مد نظر داشته باشید زیرا شما خانواده ای محترم و با فرهنگ می باشید. پس باید با کسی دوست شوید که با بافت خانوادگی شما نزدیک باشد و غمخوار شما باشد. پس از افراد معتاد و فریبکاران دوری کنید.
- نگران نباشید. کارها اصلاح می شود اما نیاز به صبر و شکیبایی دارد. متاسفانه زمان از دست رفته است ولی می توانید با تفکری جدید، صاحب خلاقیتی جدید باشید. پس نگران گذشته نباشید و به فکر حال و آینده باشید.
- به زودی در خواب، پروازی بر فراز آسمان خواهید داشت. نشانه آنست که شغل مهمی یا سود بازرگانی یا سلامت و بهبودی کامل و یا قدرت کافی به دست خواهید آورد که بر شما مبارک باشد.
- از مسافر خبرهایی می رسد. شما به مسافرتی مهم می روید. مژده ای به شما می رسد. بیمار فعلاً شفا نمی یابد. خرید و فروش خوبست.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 330 حافظ
تفسیر بیت یکم: تو مانند بامدادان هستی و من مثل شمع سحرگاهان خلوت‌سَرا هستم. لبخندی بر لب آر و بنگر که چگونه دست از جان برمی‌دارم.
تفسیر بیت دوم: بدین‌سان که سوز و حسرت زلف بلند و پریشان تو در دلم جای دارد، آنگاه که از دنیا بروم خاک گورم بنفشه‌زار خواهد شد.
تفسیر بیت سوم: دریچه‌های چشمم را به سوی درگاه امید تو گشوده‌ام که نگاهی به سوی من بیندازی، اما تو چشم از من بازگرفتی.
تفسیر بیت چهارم: ای لشکر غم چگونه شکر تو را به جای آورم؟ خدا تو را ببخشاید و سلامت بدارد که روز تنهایی پای از سر من نمی‌کشی.
تفسیر بیت پنجم: بنده مردمک چشم خویشم که با همه دل سیاهی‌اش وقتی درد دل خود را بازگو میکنم اشک فراوان می‌ریزد.
تفسیر بیت ششم: معشوق زیباروی ما در چشم‌ها خودنمایی و کرشمه‌های گوناگون دارد، اما این ناز و کرشمه‌ای که من در او می‌بینم آنقدر لطیف است که به چشم دیگران نمی‌آید.
تفسیر بیت هفتم: اگر محبوب مثل باد بر مزار حافظ عبور کند، در آن تنگنای گور از شدت اشتیاق کفن خود را پاره خواهم کرد.
