تفسیر و معنی غزل شماره 217 حافظ – مسلمانان مرا وقتی دلی بود
مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که با وی گفتمی گر مشکلی بود
به گردابی چو می‌افتادم از غم
به تدبیرش امید ساحلی بود
دلی همدرد و یاری مصلحت بین
که استظهار هر اهل دلی بود
ز من ضایع شد اندر کوی جانان
چه دامنگیر یا رب منزلی بود
هنر بی‌عیب حرمان نیست لیکن
ز من محرومتر کی سائلی بود
بر این جان پریشان رحمت آرید
که وقتی کاردانی کاملی بود
مرا تا عشق تعلیم سخن کرد
حدیثم نکته هر محفلی بود
مگو دیگر که حافظ نکته‌دان است
که ما دیدیم و محکم جاهلی بود
تفسیر و معنی غزل شماره 217 حافظ
روزگاری همه تو را به عقل و درایت و کاردانی می شناختند، اما تو با یک انتخاب غلط، تمام مسیر زندگیت را عوض کردی و خود و دیگران را به دردسر انداختی ولی هنوز هم دیر نشده و فرصت داری تا از این راه برگردی، پس به این وسوسه ها اعتنا نکن و این بار با چشمان باز مسیرت را انتخاب کن.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های پنجم تا هشتم می فرماید: هنر از عیب محرومی خالی نیست و هنرمند نیز اکثراً از مرادهای دنیا محروم است اما از من محروم تر خواهنده ای وجود ندارد. به روح افسرده رحمت کنید زیرا روزی و روزگاری بیدار و هوشیاری کاملی بود که اینک به عشق یار، مست و بی قرار و بی هوش گشته است. از وقتیکه عشق، سخن گفتن را به من تعلیم داد، سخنم نکته هر مجلس و محفلی برای عشاق گردید. هرگز نگویید که حافظ نکته سن است زیرا ما دیدیم او سخت نادان است. حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- احساس تنهایی دارید زیرا فکر می کنید کسی سخن شما را درک نمی کند. به شما توصیه می کنم به مادر و پدر یا یکی از اقوام نزدیک اعتماد داشته باشید و برای او درد دل کنید و از او مشورت بخواهید. جایگاه آدمی را بر هیچ نقشه ای نشانی نیست. جایگاه آدمی تنها در قلب کسانی است که دوستش می دارند و او آنها را دوست می دارد. پس دوست داشتن خیلی زیباست و جایگاه انسان است.
- اگر چه قبلاً وضع شما بسیار خوب بوده است ولی این دلیلی ندارد که مرتباً یاد از گذشته کنید. بلکه با سرعت، دقت و فعالیت، امروز و فردا را به دست آورید و عمر را بیهوده تلف نکنید زیرا دنیا در تغییر و تبدیل می باشد. انسان های موفق از زمان بهره می گیرند.
- تردید و اندوه را از دل بیرون کنید. همسر را آزار ندهید. به پدر و مادر توجه کامل داشته باشید. دست از لجبازی و وسواس بردارید. موفق می شوید.
- مسافر چندان ناراحتت نمی باشد. بیمار بهتر می شود. قرض ادا می شود. مسافرت فعلاً صلاح نمی باشد. فعلاً خرید و فروش در این بازار چندان سودی نمی بخشد.
- ویژگی های شما عبارتند از: عاقل و دانا، روشنفکر، کم توقع، دهان قرص، فرشته خو، قابل احترام، صمیمی، کنجکاو، صلح جو، با حس ششم قوی، اهل کشف، حافظ اسرار، مهربان و با معرفت.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 217 حافظ
تفسیر بیت یکم: ای مسلمانان، من وقتی دلی داشتم که اگر دچار مشکلی می‌شدم آن را با او در میان نهاده و مشورت می‌کردم.
تفسیر بیت دوم: اگر از شدت اندوه در گرداب غم در می‌ماندم، با چاره اندیشی آن دل، امید رهایی و رسیدن به ساحل نجات را داشتم.
تفسیر بیت سوم: دلی مانند من به درد عشق مبتلا و دوستی خیرخواه که پشتیبان همه صاحبدلان بود.
تفسیر بیت چهارم: آن دل، در کوی معشوق از دستم رفت. خدایا آنجا چه منزلی بازدارنده بود و چه خاک دامن‌گیری داشت.
تفسیر بیت پنجم: درست است که هنر، خالی از نقص محرومیت نیست، اما از من محرومتر کدام فقیری را سراغ دارید؟
تفسیر بیت ششم: بر این درمانده پریشانحال دل بسوزانید و به حالش ترحم کنید، چرا که روزگاری کار آزموده به تمام معنا بود.
تفسیر بیت هفتم: از آن زمان که عشق، شیوه سخن‌سرایی را به من یاد داد، گفته‌هایم در هر محفلی در ردیف سخنان پُرمایه و نغز بازگو می‌شود.
تفسیر بیت هشتم: از این به بعد هرگز نگویید که حافظ نکته‌سنج است چراکه بر ما روشن شد که نمی‌داند که نمی‌داند.
