تفسیر و معنی غزل شماره 6 حافظ – به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را
ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را
مژه سیاهت ار کرد به خون ما اشارت
ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا
دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا
همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایان بنوازد آشنا را
چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی
دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را
به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز
که دعای صبحگاهی اثری کند شما را
تفسیر و معنی غزل شماره 6 حافظ
در روزگار خوشی، ناخوشان و افتادگان را از یاد مبر. دشمنانی سرسخت و پلید در سر راه تو کمین کرده اند، از آنها ترسی به دل راه نده و از شر آنها به خدا پناه ببر که خداوند بهترین و تواناترین پناهگاه است. در تصمیمی که گرفته ای استوار باش و فریب دیگران را مخور. به زودی خبری خوش که مدتها منتظر آن بوده ای به تو خواهد رسید. از دعا و اثر آن در رسیدن به مقصود غافل مشو.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- دشمن سرسخت چشم آبی، قد بلند، چهار شانه در کمین نشسته که از موفقیت شما در هراس است. از او ترسی به دل راه ندهید.
- چقدر مهربان و با صفا هستی ولی متاسفانه قضاوت دیگران چنین نیست و آن هم به علت غرور بیش از اندازه شماست.
- همه قبول دارند که خوش هیکل، برازنده و تو دل برو هستی ولی بدان که عده زیادی به شما حسادت می ورزند پس مواظب باش.
- ابداً نگران نباش، طالع و شانس بر وفق مراد شماست، به شرط آنکه به پند و اندرز اطرافیان توجه کنی.
- همین روزها به خواستگاری شما یا یکی از اقوام شما می آیند. آنها مردمانی خوب و اصیل هستند. آنها را پذیرا باشید.
- ازدواج عملی (طلاق هم عملی) – بیمار شفا می یابد ولی سفر کرده از شما ناراحت است و فعلاً نمی آید.
- چیزی گم کرده ای، نگران نباش به زودی پیدا می شود. فقط توکل بر خدا کن.
- برای بیماری شما، شربت نسترن و گلاب را توصیه می کنم و خبر خوشی دریافت میکنی، نگران نباش. این نیت با صبر قابل اجراست.
- چرا نذر می کنی ولی ادا نمی کنی ؟ سوره مبارکه الصافات از آیه ۴ تا ۱۰ را با حضور قلب و معنی حتماً بخوان که گشایش بسیار در آن است.
- هدیه ای شیرین برایت دارم، برنده می گوید: “بیا برای مشکل راه حلی پیدا کنیم ولی بازنده می گوید هیچکس راه حلی را نمی داند.”
- امام علی (ع) می فرمایند: “فرصت خیلی زود می گذرد ولی دیر برمی گردد.” نگرانی شما بیهوده است. موفقیت در چند قدمی شماست که با صبر و حوصله به دست می آید اما مواظبت می خواهد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 6 حافظ
تفسیر بیت یکم: به مصاحبان جانان این تقاضا و تمنا را چه کسی می رساند که به شکرانه سلطنت یعنی شکرانه زیبایی ، عاشق مسکینی چون مرا از نظر دور مدار . [ مراد از «که» در مصراع اول اسم است به معنی چه کسی و «که» در مصراع دوم حرف بیان است . مراد از «سلطان» جانان است و مراد از «ملازمان» مصاحبان می باشد . کلمه «دعا» مدعا و مطلوب را می رساند ]
تفسیر بیت دوم: از رقیب دیو سیرت یعنی رقیبی که خوی شیطانی دارد به سرور و آقای خود پناه می برم یعنی به جانان خود پناهنده می شوم . شاید که آن شهاب ثاقب یعنی جانان ، کمکی به من بنماید و محض رضای خدا با شراره های خود ، رقیب را بسوزاند و محو نماید . [ دیو = شیطان . سیرت = خُلق و خوی . پناهم = التجا می برم . مگر = شاید . شهاب = آتش پاره ای مشتعل است از کرۀ نار که در نزدیکی فلک قرار دارد بعضی افراد از روی بی اطلاعی شهاب را ستاره تصور کرده اند و گویند ستاره ای افتاد . ثاقب = مشتعل و سوزان که شهاب ثاقب به معنی شهاب سوزان است . خدای = بزرگ ، سرور ، آقا و صاحب که در شعر قدما خیلی بکار رفته است ]
تفسیر بیت سوم: اگر مژگان سیاهت به ریختن خون ما اشاره کرد . مواظب گول و فریب او باش و کار غلط مکن ای نگار . یعنی اگر مژگان سیاهت برای ریختن خون ما ، مکر و حیله بکار برده و فریبت داد. گول او را مخور و از فریبش غافل مشو ، چه اگر ما را بکشی بعد از کشتن ما پشیمان می شوی زیرا عاشقی چون ما دیگر پیدا نمی کنی .
تفسیر بیت چهارم: دل عشاق بسیاری را می سوزانی وقتی گونه های خود را می افروزی . یعنی وقتی سرخ می شوی نمی دانم از این کار چه فایده می بری که مدارا نمی کنی . حاصل اینکه از زیبا ساختن خود و از سوزاندن دل عشاق چه سود و چه نفعی به تو می رسد که با آنان مدارا نمی کنی و هر کدام را به خدمت نمی گماری . [ عذار = اکثر شعرا آن را به معنای رخ بکار می برند و کلمه برفروزی قرینه است برای همین معنا . چون سرخ شدن در رخ است ]
تفسیر بیت پنجم: تمامی شب را به این امید می گذرانم که نسیمِ صبح از آشنایی برایم پیامِ محبت بیاورد تا مایه نوازش و تسلای خاطرم گردد .
تفسیر بیت ششم: هولِ دشوار رستاخیز را با هجران خود در دل های مهرورزان پدید آوردی ، جان و دل فدای رخسار تو باد . روی نهان مکن . [ نمودی = نمودار مکن ]
تفسیر بیت هفتم: برای خاطر خدا به حافظ سحرخیز از باده وصل ات و یا از باده حُسن ات جرعه ای بده تا دعایی که هنگام صبح می کند برای شما اثری داشته باشد . زیرا برای مستجاب شدن دعاها ، وقت سحر اشرف اوقات است .
