تفسیر و معنی غزل شماره 492 حافظ –سلامی چو بوی خوش آشنایی
سلامی چو بوی خوش آشنایی
بدان مردم دیده روشنایی
درودی چو نور دل پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی
نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای
دلم خون شد از غصه ساقی کجایی
ز کوی مغان رخ مگردان که آن جا
فروشند مفتاح مشکل گشایی
عروس جهان گر چه در حد حسن است
ز حد می‌برد شیوه بی‌وفایی
دل خسته من گرش همتی هست
نخواهد ز سنگین دلان مومیایی
می صوفی افکن کجا می‌فروشند
که در تابم از دست زهد ریایی
رفیقان چنان عهد صحبت شکستند
که گویی نبوده‌ست خود آشنایی
مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع
بسی پادشایی کنم در گدایی
بیاموزمت کیمیای سعادت
ز همصحبت بد جدایی جدایی
مکن حافظ از جور دوران شکایت
چه دانی تو ای بنده کار خدایی
تفسیر و معنی غزل شماره 492 حافظ
احساس تنهایی و دلگیری می کنی. از دوستان خود پشت پا خورده ای. همان بهتر که از دوستان نااهل جدا شده ای. از کار خدا شکوه نکن، زیرا صلاح تو در آن است که خدا می خواهد و تو از آن غافلی. اگر به دنبال پناهگاه امنی هستی، به درگاه خدا روی کن که او بهترین گشاینده است.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- چون مانند باد بهاری بوی مشکبار همراه شما می باشد. پس شما که این اندازه خوب و دوست داشتنی هستید، چرا به امور دیگران بیهوده دخالت می کنید و موجبات رنجش دیگران را فراهم می کنید؟
- بین نیت شما و اعمال او، خیلی تفاوت است. اگر می خواهید به آرزوی خود برسید، باید تلاش و کوشش زیاد کنید زیرا تو کجا و چشم مست جانان کجا. با این حالت و روش که شما پیش می روید، بین شما فاصله زیاد است چون او سر خوش است ولی شما خمار، و زندگی بدون شادی فایده ای ندارد.
- مادامی که عشق هست، از عقل کاری ساخته نیست. پس صبر و شکیبایی را به شما توصیه می کنم. از شما می خواهم با متانت و بردباری و کوشش گام بردارید.
- کسی که به شما حسادت می ورزد، قدی بلند و چهره ای سیاه و چشم کوچک و دستانی دراز دارد. از او دوری کنید.
- خانواده ای به شما عشق می ورزد. جواب محبت های آنان را با محبت بدهید تا پشیمان نشوید. نذر خود را ادا کنید. شما از امر و نهی متنفر هستید و هنگام سخن گفتن، بسیار با جرات صمیمی و مهربان می باشید ولی از جانب دیگران کمتر درک می شوید. در اشتیاق کشف اسرارید. به شما نوید می دهم اگر توکل و تلاش داشته باشید، خود یا فرزندانتان از موقعیت بسیار خوب و شامخی برخوردار خواهند شد.
- رنگ بنفش تیره یا سرخابی، حتی سفید را پیشنهاد می کنم که موجب عشق و حمایت می گردد و بر احساسات شما و دیگران رنگ زندگی می پاشاند. وعد متعادل و تصمیم گیری از بین می برد و اراده را قوی می سازد.
- اگر در رفتار او تغییراتی می بینید، علتش خودخواهی و خود اندیشی است که جدیداً به او دست داده تا خودی نشان دهد. شما نگران نباشید. بالاخره مطیع خواهید شد. ازحرف های او غم به دل راه ندهید زیرا گاهی سخنانش منطق درستی ندارد.
- او را زیاد لوس کرده اید. قدری خوددار باشید. گمشده پیدا می شود. خرید و فروش سود آور است. مسافرتی مهم در پیش دارید. از مسافر خبرهای خوش خواهید شنید. بیمار شفا می یابد. تولدی جدید در راه است.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 492 حافظ
تفسیر بیت یکم: سلام و درودی مانند عطر دلپذیر محبت و دوستی به آن مردمی که دیده را فروغ و روشنی می‌بخشند.
تفسیر بیت دوم: سلام و درودی به روشنی دل پرهیزکاران بر آن وجودی که مانند شمع خلوتسرای پرهیزکاری نورانی است.
تفسیر بیت سوم: از همسخنان و یاران موافق کسی را نمی‌بینم که باقی مانده باشد. دلم از این اندوه خون شده، ساقی کجایی؟ یعنی بیا و شراب بده تا این غم را فراموش کنم.
تفسیر بیت چهارم: از محله می‌فروشان یا جایگاه عارفان رو گردان مشو که در آنجا کلید گشایش مشکلات را می‌فروشند.
تفسیر بیت پنجم: هرچند که این دنیا همچون عروسی در نهایت زیبایی و جمال است، اما رسم پیمان‌شکنی را از اندازه فراتر می‌برد.
تفسیر بیت ششم: اگر دل آزرده من همت و اراده‌ای داشته باشد، از مردم سنگدل و بی‌رحم، مرهم طلب نمی‌کند.
تفسیر بیت هفتم: کجا شرابی که بتواند صوفی ریاکار را از پای درآورد می‌فروشند؟ تا بخرم و به او بدهم زیرا از دست زهد ساختگی و نمایشی او از درد به خود می‌پیچم.
تفسیر بیت هشتم: دوستان، آن‌چنان پیمان دوستی را شکستند که گویی هیچ‌گونه آشنایی در میان نبوده است.
تفسیر بیت نهم: ای نفس آزمند، اگر دست از من بداری با همه فقر و بی‌چیزی زمان بسیاری سلطنت خواهم کرد.
تفسیر بیت دهم: راه دستیابی به اکسیر خوشبختی را به تو نشان می‌دهم: از دوست بد پرهیز کن، پرهیز کن!
تفسیر بیت یازدهم: ای حافظ، از ستم روزگار گلایه مکن، تو که مخلوق هستی، از کار خالق و حکمت‌هایش چه سر در‌می‌آوری؟
