- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 255 حافظ – یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور
یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخورکلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکنوین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمنچتر گل…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 253 حافظ – ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمربازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر از دیده گر سرشک چو باران چکد رواستکاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن استدریاب کار ما…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 251 حافظ – شب وصل است و طی شد نامه هجر
شب وصل است و طی شد نامه هجرسلام فیه حتی مطلع الفجر دلا در عاشقی ثابت قدم باشکه در این ره نباشد کار بی اجر من از رندی نخواهم کرد توبهو لو آذیتنی بالهجر و الحجر برآی ای صبح روشن…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 249 حافظ – ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیارببر اندوه دل و مژده دلدار بیار نکتهای روح فزا از دهن دوست بگونامهای خوش خبر از عالم اسرار بیار تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشامشمهای از نفحات نفس یار بیار…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 247 حافظ – صبا ز منزل جانان گذر دریغ مدار
صبا ز منزل جانان گذر دریغ مداروز او به عاشق بیدل خبر دریغ مدار به شکر آن که شکفتی به کام بخت ای گلنسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودیکنون که ماه…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 245 حافظ – الا ای طوطی گویای اسرار
الا ای طوطی گویای اسرارمبادا خالیت شکر ز منقار سرت سبز و دلت خوش باد جاویدکه خوش نقشی نمودی از خط یار سخن سربسته گفتی با حریفانخدا را زین معما پرده بردار به روی ما زن از ساغر گلابیکه خواب…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 243 حافظ – بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید
بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنیداز یار آشنا سخن آشنا شنید ای شاه حسن چشم به حال گدا فکنکاین گوش بس حکایت شاه و گدا شنید خوش میکنم به باده مشکین مشام جانکز دلق پوش صومعه بوی…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 241 حافظ – معاشران ز حریف شبانه یاد آرید
معاشران ز حریف شبانه یاد آریدحقوق بندگی مخلصانه یاد آرید به وقت سرخوشی از آه و ناله عشاقبه صوت و نغمه چنگ و چغانه یاد آرید چو لطف باده کند جلوه در رخ ساقیز عاشقان به سرود و ترانه یاد…
- غزلیات حافظ
تفسیر و معنی غزل شماره 239 حافظ – رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمیدوظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاستفغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید ز میوههای بهشتی چه ذوق دریابدهر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید…