تفسیر و معنی غزل شماره 456 حافظ –نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی
در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی
نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی
گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی
حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی
تفسیر و معنی غزل شماره 456 حافظ
اکنون که در بهار عمر به سر می بری، شاد زیستن و لذت بردن از شادیها را بیاموز که مدت عمر بسیار محدود است. در انتخاب دوستان و همنشینان دقت بسیار کن و به پند و اندرز بزرگان توجه داشته باش. به اطراف خود با چشم بصیرت نگاه کن و عمر پرارزش خود را صرف غم خوردن مکن که سختی راه زندگی در مقابل بزرگی و ارزش اهداف انسان آسان می شود.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حرص و طمع به امور دنیوی داشتن، انسان را فرسوده و پریشان حال می سازد. شما متاسفانه خیلی به مادیات اهمیت می دهید و خیال دارید یک شبه راه صد ساله طی کنید. در حالی که خداوند به شما عنایت زیادی کرده است.
- شما انسانی صدیق و مهربان می باشید اما گاه چنان غرق مادیات می شوید که از امور معنوی و روحانی دور می شوید. در حالی که عشق به معرفت حق در قلب شما همیشه در حرکت و آتش محبت در وجودتان شعله ور است.
- مسافری در راه دارید که حالش بسیار خوبست ولی اوضاع او فعلاً چندان مساعد نیست. به زودی امورش اصلاح می شود و جای نگرانی نمی باشد.
- در معامله ای سود کلان به دست می آورید اما رقیبی قصد ضربه زدن دارد. پس به سخنان همسر خود توجه ویژه مبذول دارید که به نفع شماست.
- از معرکه ای جان سالم بدر برده اید. بنابراین به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. ارزش واقعی همسر مهربان خود را بدانید که کسی از او عزیزتر نمی باشد.
- ویژگی های شما عبارت اند از: اهل ریسک و خطر، اهل تعریف و تمجید، بخشنده، اهل حساب و کتاب، متنفر از بی نظمی، با هوش، دست و دل باز، مهربان، سرخوش و زنده دل.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 456 حافظ
تفسیر بیت یکم: آغاز بهار است. سعی کن تا شاد و خوش و خرم باشی چرا که بعد از مرگت بسیار گل از خاک سر برآورد که تو در زیر خاک خفته باشی.
تفسیر بیت دوم: من درباره اینکه در این نوبهار با چه کسی همنشین شده و چه بنوشی چیزی نمی‌گویم، زیرا اگر باهوش و دانا باشی خودت بهتر می‌دانی.
تفسیر بیت سوم: چنگ نیز با آهنگ موسیقی و سربسته همین اندرز را به تو می‌دهد، اما پند و اندرز زمانی مؤثر واقع می‌شود که پذیرای آن باشی.
تفسیر بیت چهارم: در باغ هر برگی مانند کتابی است که حالاتی خاص را بازگو می‌کند. حیف است که تو از این همه حالات و کیفیات بی‌خبر بمانی.
تفسیر بیت پنجم: اگر شب و روز در فکر غم و غصه‌های دنیا باشی، این غم و اندوه سرمایه عمرت را بی‌ثمر از بین می‌برد.
تفسیر بیت ششم: هرچند میان ما و دوست راهی دراز و خوفناک فاصله است، اگر از منزلگاه‌های بین‌راه آگاهی داشته باشی طی این راه آسان است.
تفسیر بیت هفتم: ای حافظ، اگر بخت و اقبال بلند تو را یاری کند، در دام آن زیباروی خوش اندام افتاده و صید او خواهی شد.
