تفسیر و معنی غزل شماره 310 حافظ –مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام
یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام
ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام
گل ز حد برد تنعم نفسی رخ بنما
سرو می‌نازد و خوش نیست خدا را بخرام
زلف دلدار چو زنار همی‌فرماید
برو ای شیخ که شد بر تن ما خرقه حرام
مرغ روحم که همی‌زد ز سر سدره صفیر
عاقبت دانهٔ خال تو فکندش در دام
چشم بیمار مرا خواب نه در خور باشد
من لَهُ یَقتُلُ داءٌ دَنَفٌ کیفَ ینام
تو ترحم نکنی بر من مخلص گفتم
ذاکَ دعوایَ و ها انتَ و تلکَ الایام
حافظ ار میل به ابروی تو دارد شاید
جای در گوشه محراب کنند اهل کلام
تفسیر و معنی غزل شماره 310 حافظ
شانس و اقبال به شما روی کرده، به زودی اخباری به دستتان می رسد که مدتهاست منتظر شنیدن آن هستید. شما بر دشمنان و رقبای خود فائق خواهید آمد و به آرزوی دیرینه خود دست پیدا خواهید کرد. محبت بین شما و او را پایانی نیست و تا همیشه در خانه ای مملو از مهر و صفا زندگی خواهید کرد.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت های هشتم و نهم می فرماید: گل، ناز پروردگی و خود نمایی را از اندازه بیشتر کرد. از روی بخشش چهره ات را نشان بده تا او شرمسار شود. زیرا سرو می بالد و ناز می کند و خوب نیست که تو قامت استوار خود را نمایان نسازی. اگر حافظ میل به ابروی تو دارد، در واقع لایق و شایسته این کار است زیرا اهل رمز و کلام جایش در گوشه محراب می باشد.حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- بخت و اقبال شما بسیار خوبست. از این پس سعادت یار شماست و دوران سختی و ناراحتی پایان پذیرفت. خبری خوش در راه می باشد. شاهین کامیابی قصد نشستن بر خانه شما را دارد. مبادا با بی احتیاطی، عجله و عدم توجه آن را به پرواز درآورید. زیرا این نیت موجب می شود از غم و اندوه رها شوید و کار شما رونق پیدا کند بطوری که حسودان چشم دیدن شما را نخواهند داشت.
- خبر خوشی دریافت می کنید. بیمار تا دو ماه دیگر شفا می یابد. قرض ادا می شود. مسکن و کار بر وفق مراد خواهد بود. ملاقات مهمی و مسافرت خیری در پیش می باشد. پس نگرانی شما در مورد مسافرتان بی مورد می باشد. نذر خود را ادا کنید.
- پرپر شدن گل قصاص دلبستگی قبلی اوست. وقتی از ساحل آشوب زده زندگی دیگران می گذری، سعی کن کمتر به کف ها چشم بدوزی بلکه باید صافی دریا را تماشا کنی.
- قلب شما به زیبایی تمام گلهاست. خوشا به حال کسی که برایش قلبتان می تپد. همواره خدا یار شماست. نگران نباشید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 310 حافظ
تفسیر بیت یکم: ای پرنده خوش‌قدم و خوش‌خبر آفرین بر تو، خوش آمدی! آمدنت به خیر، چه خبری آوردی؟ دوست کجاست؟ راه رسیدن به او کدام است؟
تفسیر بیت دوم: پروردگارا، لطف و عنایت دیرینه تو پشتیبان و راهنمای این کاروان باد که از اثر او دشمن به دام افتاد و معشوق به خواسته دل ما شد.
تفسیر بیت سوم: داستان من و محبوبم انتهایی ندارد، چرا که هرچه ازلی و قدیم باشد برای آن پایانی نخواهد بود.
تفسیر بیت چهارم: یک لحظه خودت را نشان بده، زیرا گل سرخ، ناز و بی‌نیازی را به منتهای حد خود رسانیده و سرو در چمن به خود می‌نازد، خدا را خوش نمی‌آید، تو خرامیدن و جلوه‌گری را آغاز کن. یعنی گل رز و سرو، چون تو را ندیده‌اند ناز و خرامش می‌کنند.
تفسیر بیت پنجم: هنگامی که گیسوی بلند دلبر، امر به بستن کمربند زردشتیان می‌دهد، ای شیخ دست از سرم بردار که پوشیدن خرقه زهد بر پیکر ما حرام و نارواست.
تفسیر بیت ششم: پرنده روح و روان من که روی شاخه درخت سدره، آزادانه در حال آوازه‌خوانی بود، در آخر دانه خال تو او را به دام عشق خود گرفتار کرد یعنی به هوای خال تو به زمین آمد. سدره یا سدره المنتهی نام درختی در آسمان هفتم است که در سوره نجم هم از آن یاد شده است.
تفسیر بیت هفتم: چشم بیمار من شایستگی خوابیدن را ندارد. کسی که درد دائمی مزمن او را از پای درمی آورد، چگونه می‌تواند بخوابد؟
تفسیر بیت هشتم: تو بر من که دوست بی‌ریای تو هستم رحم نخواهی کرد و من این مطلب را که شارح دعوای من است در اینجا گفتم. حال این تو و این هم گردش ایام که صحت ادعای مرا ثابت خواهد کرد.
تفسیر بیت نهم: اگر حافظ به ابروان تو مایل شد، شایستگی آن را دارد، چرا که مدرسین کلام خدا در گوشه‌ای از مسجد می‌نشینند و به درس و بحث می‌پردازند.
