تفسیر و معنی غزل شماره 128 حافظ –نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد
کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش
عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد
باغبانا ز خزان بی‌خبرت می‌بینم
آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد
رهزن دهر نخفته‌ست مشو ایمن از او
اگر امروز نبرده‌ست که فردا ببرد
در خیال این همه لعبت به هوس می‌بازم
بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد
علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد
ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد
بانگ گاوی چه صدا بازدهد عشوه مخر
سامری کیست که دست از ید بیضا ببرد
جام مینایی می سد ره تنگ دلیست
منه از دست که سیل غمت از جا ببرد
راه عشق ار چه کمینگاه کمانداران است
هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد
حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه یار
خانه از غیر بپرداز و بهل تا ببرد
تفسیر و معنی غزل شماره 128 حافظ
به دنبال یک خیال خام قصد ترک وطن خود را داری. کمی عاقلانه تر فکر کن و به عاقبت کار خود بیندیش و بدان کاری که قصد انجامش را داری عاقبت خوشی ندارد و فرجام آن جز پشیمانی و غم چیزی نخواهد بود. با اندکی دوراندیشی و تفکر می توانی بهترین راه را انتخاب کنی و از رقبا و دشمنان خود پیشی بگیری.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- ویژگی های شما عبارت اند از: زحمت کش، پشتکار دار، خیرخواه، مادی گرا، جدی، عاشق مالکیت، دقیق، پر طاقت، عاشق فامیل، عاشق زندگی، اهل بچه زیاد، پر برکت، راستگو، اهل معامله، محتاط، اصیل، کاسب مآب، شوخ و حرف شنو.
- حضرت حافظ در بیت های اول، دوم و سوم می فرماید: زیبا و دلربایی در این دیار نیست که مرا مفتون خود سازد. اگر اقبال مدد کرد، از این شهر رخت سفر بر بندم و بروم. محبوبی نیکو و شاد کجاست که عاشق دلسوخته ای پیش وی نامی از آرزوی خود بر زبان آورد.ای باغبان بوستان جمال یار زیبا، از خزان غم تو را ناآگاه می یابم. افسوس که روزی می رسد که گل زیبا حسن تو به تاراج تند باد پاییز می رود.حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- از اینکه شما انسانی منطقی و اهل حساب و کتاب هستید، بسیار خوبست اما عشق و احساس دنیایی دیگر دارد. شما می گویید از جاده منطق و عقل هم استفاده کرد و تماماً تابع احساس نشد، ولی این توجیهات شما است، چون سخت پایبند این فکر هستید. صبر کن تا رو سفید می گردی زیرا دانه وقتی در آسیاب می افتد، تحمل می کند، وقتی نان می گردد، در سفره پادشاه و گدا عزیز است.
- به زودی ملاقاتی خواهید داشت که بسیار مفید است. به شرط آنکه به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید و سوره مبارکه مریم از آینه ۶۵ تا آخر را با معنی بخوانید که گشایش بسیار است.
- بیمار شفا می یابد. از مسافر خبری دریافت می کنید. به پدر و مادر توجه داشته باشید. مقدمات اجرای این نیت در حال شکل گیری است، پس جای نگرانی نمی باشد. مژده ای دریافت می کنید و شما یا همسرتان شغلی و موقعیتی نیکو بدست می آورید. در موبایل و اینترنت پیامی خوشحال کننده می یابید.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 128 حافظ
تفسیر بیت یکم: در این شهر زیبارویی که دل ما را ببرد پیدا نمی‌کنم، اگر بختم یاری دهد. از این شهر، رخت برخواهم بست و خواهم رفت.
تفسیر بیت دوم: کجاست همنشینی که نیکو و سرمست باشد تا پیش سخاوت وی، عاشق دلسوخته، از آرزویش، سخنی به میان آورد.
تفسیر بیت سوم: ای باغبان، تو را از پاییز عمر ناآگاه و غافل می‌بینم، افسوس بر آن زمانی که باد خزانی، گل زیبای حسن تو را با خود ببرد و نابود سازد.
تفسیر بیت چهارم: سارق و دزد زمانه نخوابیده و بیدار است پس از دشمنی او خود را آسوده مپندار، زیرا اگر امروز سرمایه حیات تو را نبرده، فردا خواهد برد.
تفسیر بیت پنجم: من در خیال خود با این همه اسباب بازی سر می‌کنم شاید که صاحب نظری پیدا شود و خواستار تماشای آنان شود.
تفسیر بیت ششم: علم و دانشی را که طی چهل سال زندگی، دلم جمع کرده است، می‌ترسم که ناگاه آن چشمان خمار همچون نرگس به تاراج ببرد.
تفسیر بیت هفتم: اگر بانگ و آواز گوساله سامری بلند شد فریب مخور، سامری چه کسی است یعنی توان آن را ندارد که بر ید بیضای موسی غلبه کند.
تفسیر بیت هشتم: جام شیشه‌ای شراب، مانع ورود دلتنگی است، پس آن را از دست مگذار وگرنه سیل اندوه تو را با خود می‌برد.
تفسیر بیت نهم: اگرچه کمانداران راهزن در راه پرخطر عشق پنهان شده‌اند با این حال هرکسی که آگاهانه در این راه قدم بگذارد، از دشمنان پیشی خواهد گرفت.
تفسیر بیت دهم: ای حافظ، اگر کرشمه مستانه یار، جانت را از تو بخواهد بگیرد، خانه دل را از غیر خالی گردان و بگذار که او جانت را با خود ببرد
